Allt tekur enda.

Skjálfta veislunni er að ljúka í Grindavík.

Það þýðir að nú þarf ég aftur að hrista kokteilana mína sjálfur.

.

.

.

Skjálftahrinan að fjara út

Mr. Brown í bobba

Að Gordon Brown skuli telja það vænlegast í þröngri stöðu Verkamannaflokksins að henda ráðherrum, en sitja sjálfur, er svipað og  líkamanum sé hent til að bjarga krabbameininu.

Brown vill Darling úr stjórninni

Súrmjólk í hádeginu.......

Það er greinilegt að boðið hefur verið upp á fleira en súrmjólk og Cornflakes í þessum 82.000, króna „morgunverði“.

Það er gott að eiga góða að.

Grænlendingar borguðu brúsann

Jarðskjálfti

Hann var hressilegur kippurinn sem var að ríða yfir rétt í þessu í Grindavík.

Ef Bandarískir hagsmunir eru undir, er þá allt leyfilegt?

Bush hefur ekki einu sinni vit á að nýta sér það gullna tækifæri sem hann hefur til að gleymast. Að halda kjafti og láta lítið fyrir sér fara.

„Ég hélt mig innan ramma lagana“  segir fíflið, en minnist ekki á að hann hafi fyrst víkkað ramma lagana svo hæfði brenglaðri hugsun þeirra félaga Bush og Cheney.

 Ef lög heimila, pyntingar, nauðganir og niðurlægingu fanga, þá er eitthvað að þeim lögum og þeim sem samþykktu þau. Ef þessir menn verða ekki látnir svara fyrir gerðir sínar eru þeir sem það ákveða,  jafn sekir.

Upp á verk þessara manna skrifuðu tveir mektarmenn fyrir hönd Íslensku þjóðarinnar að henni forspurðri og lýstu okkur viljuga til samverka.

Skömm þeirra mun uppi meðan land byggist.

 

 

Bush ver harkalegar yfirheyrslur

Hr. Seðlabúnt

Þessi Breski þingmaður, sem nú situr í súpunni,  heitir skemmtilegu nafni, sem hæfir tilefninu.  Mr. Bill Csah,  sem í beinni þýðingu útlegðist sem  Hr. Seðill Reyðufé eða hreinlega hr Seðlabúnt.

Þetta minnir mig á prest norður í landi, sem illa gekk að lifa af brauði sínu einu saman. Hann greip því til þeirra ráða að fá sér aukastörf. Sumum fannst presturinn ganga það hart fram í aukastörfunum að prestsstörfin sætu á hakanum.

Þessi mikla fjárþörf prestsins varð til þess að hann var manna á milli, aldrei kallaður annað en séra Seðill.

Enn einn þingmaður krafinn um svör

Til hvers og í þágu hverra?

Mikið er það ánægjulegt að einhver hafi fé til að lána borginni til framkvæmda á þessum síðustu og verstu tímum.

En það er svo fáránlegt að engu tali tekur að borgin sé að taka lán til að byggja „gamlar“ nýtingagrannar  byggingar við Lækjartorg.

.

Byggingar sem aldrei verða annað en kostnaður á skattgreiðendum auk þess að vera úreltar sem nemur áratugum ef ekki meir.

.

Þetta vilja menn gera í stað þess að byggja af viti, byggingar sem hæfa stað og stund og kosta sig sjálfar og rúmlega það. Byggingar sem gerðar eru til að standa fram í tíman en ekki aftur.

.

Nei öllu skal til kostað að skapa einhverja götumynd sem var, og enginn vill. Af hverju tala þeir sem harðast ganga fram í „götumyndar“ ímyndunum sínum aldrei um breidd þeirra gatna er þá voru? Á ekki að færa það líka til síns fyrra horfs?

.

Af hverju stíga þeir menningarvitar sem förinni ráða ekki skrefið til fulls og skapa þá „götumynd“ sem var á „Lækjatorgi“ fyrir landnám?  Yrði það ekki hið fullkomna afturhvarf til glæsileikans?

Lífeyrissjóðir lána borginni

Fjandvinir munu sameinast

Nú er ljóst að allir flokkar á Alþingi að Vinstri-grænum undanskildum munu sameinast um að stefna skuli að aðildarviðræðum við Evrópusambandið. Aðeins virðist standa útaf spurning um form og orðalag.

Margir ofurbloggarar hafa farið hamförum í andstöðu við aðildarviðræður, umræðu og jafnvel hugleiðingar hverskonar í þá átt. Þar hefur fremstur farið vinur minn Jón Valur Jensson.

Gaman verður að sjá við brögð Jóns við þessu. Honum hefur títt legið á tungu að það væru klár landráð að hugsa til Evrópu hvað þá meira. Samkvæmt flokkun Jóns eru nú allir flokkar á Alþingi orðnir landráðaflokkar nema Vinstri-grænir.

Nú munu sameinast stálin stinn, Jón og Vinstri-græn, glatt verður á hjalla og fjandvina fundur, þar hittir skrattinn fyrir ömmu sína og svo mjög hata þau sameiginlegan óvin sinn að Jón og Vinstri-græn munu gefa allt í þá baráttu, öllum að óvörum, saman.

Minni ágreiningur en ætla mátti

Fúll blaðamaður

Hæðni- og gremjutón sá sem skín í gegn í þessari frétt í garð lögreglunar stafar örugglega af vonbrigðum blaða- mannsins að hafa verið sviptur krassandi frétt, jafnvel skúbbi.

Ég held að lögreglan þurfi frekar stuðning til góðra verka en svona pillur. Þetta framtak lögreglunar sýnir að hún er að vinna sína vinnu þrátt fyrir þann þrönga stakk, sem henni er skorin.

Í þessari aðgerð fann lögreglan ekkert nema Skötusel, sem betur fer, vil ég segja í jákvæðustu merkingu þeirra orða.

 

Sérsveitin tók á móti skötuselsveiðimönnum

Landsstjóri Kanada fær sér í svanginn

Það er erfitt að átta sig á hvort höfundi fréttarinnar þyki hryllilegra, að Michaelle Jean landsstjóri Kanada,  hafi étið hrátt selkjöt eða storkað Bretadrottningu, umbjóðanda landstjórans.

Er það ekki eðlilegasti hluti í heimi að landstjóri Kanada standi með sínu fólki og taki þátt í lífi þess og gerðum?  

Sumt fólk getur „eðlilega“ ekki skilið hvers vegna sumir leggja sig niður við veiðar á dýrum og át á þeim þegar hægt er að kaupa kjöt og fisk út í búð. Það eitt er nógu villimannlegt svo ekki sé talað um að éta hrátt kjöt, svo ekki sé talað um hjartað ...... og það hrátt. Ooooojojyhh!

Ég hef aldrei skilið af hverju Kanadamenn hanga enn á afdönkuðu Bresku kóngafólki sem þjóðhöfðingja. Bandaríkjamenn áttuðu sig á fáránleika þess 1776.

 

 

Landsstjóri Kanada át hrátt selshjarta