Þráinn Bertelsson er illa fenginn

Ég er alveg sammála því yfirgefi þingmenn þann flokk sem þeir voru kosnir fyrir á þing þá beri þeim að víkja af þingi og næsti maður á listanum komi inn á þing í staðin. Það hefur nokkuð verið um að þessi krafa sé gerð á Atla, að hann víki, en hvað með Lilju má hún sitja?

Svo er vert að hafa það í huga að áður en menn hrópa sig hása í svæðafélögum VG að Atli og Lilja víki af þingi, þá þarf VG fyrst að skila einum þingmanni.

Þráinn Bertelsson er illa fenginn, hann var ekki kjörinn á þing fyrir VG.

Rétt að Atli víki af þingi

Athugasemdir

[Björn Birgisson, 22.3.2011 kl. 22:12]

Rökrétt.

[Kristján Valur Sigurðsson (IP-tala skráð) 22.3.2011 kl. 22:30]

Sælir AxelKvaðir um að menn láti af þingsetu, telji þeir sig ekki lengur geta stutt sinn flokk eru afar varhugaverðar lýðræðinu.Þekkt er að stjórnarflokkar hafa löngum lagt hart að sínum þingmönnum að samsinna hverju því er frá flokksforustu þeirra kemur.Sú flokksforusta er leggur hinar raunverulegu línur er iðulega skipuð fámennum hópi lykilleikenda þess flokks auk kórs já manna er á tíðum virðast skoðanalausir eða láta svo í það minnsta í von um flokksframa.Forsvarsmenn íslenskra stjórnarflokka hafa um langa tíð sagst hlusta á rödd flokka sinna, nú veit ég ekkert um hvort þeir hlusti en það veit ég að þeim taka aðeins mark á því er fellur að stefnu þeirra en hunsa annað.Krafa um að menn láti af þingmennsku mislíki þeim flokksforusta flokks síns er beiðni um að stjórnmálaflokkum verði veitt algjört Kremlarvald yfir þingmönnum sínum.Ég hafna þessari skoðun þinni og hvet þig til að endurskoða hana.

[Axel Jóhann Hallgrímsson, 22.3.2011 kl. 23:01]

Man einhver eftir Gunnari Örlygssyni þingmanni Frjálslindaflokksins, sem missteig sig í kvótamálunum og fékk að launum nokkurra vikna frítt fæði og húsnæði á fimmstjörnu hóteli ríkisins á Stokkseyri austur.

Þegar Gunnar kom til baka úr orlofi sínu og settist aftur á þing þá steig í pontu forsætisráðherrann Davíð Oddson og hélt ábúðafullur ræðu fulla af  vandlætingu að menn sem unnið hefðu til vistar í þessum orlofsbúðum ríkisins ættu að sjá sóma sinn í því að  hverfa af þingi til að saurga ekki hið háa Alþingi.

Einhverjum vikum síðar yfirgaf Gunnar Frjálslindaflokkinn og gekk í Sjálfstæðisflokkinn. Davíð Oddson tók þá hátíðlega í hönd Gunnars og bauð hann velkominn í flokkinn. Fortíð Gunnars hætti samstundis að skipta máli enda virðist allir Sjálfstæðismenn einungis eiga sér góða fortíð hvernig sem liturinn á henni er.

[Björn Birgisson, 22.3.2011 kl. 23:04]

Hm ....................

[Ingibjörg Axelma Axelsdóttir, 22.3.2011 kl. 23:45]

Segi einstaklingur sig úr sínum þingflokki, er fékk hann kjörinn á alþingi, eru forsendur fyrir kjöri hans orðnar að engu. Því er afsögn rökrétt.

[Dreki (IP-tala skráð) 23.3.2011 kl. 00:28]

Ja, ef við krefjumst þess að einstaklingur víkji af þingi þegar hann segir sig úr flokki þá erum við í raun að segja við hann: "Eins gott að þú fylgir flokknum í einu og öllu, jafnvel þó hann fari gegn öllum kosningaloforðunum sem hann gaf". Þannig að í raun getur þingmaður ekki sagt sig úr flokk til að framfylgja upprunalega vilja kjósendanna, heldur verður hann að segja af sér í staðin.

[Kristján Valur Sigurðsson (IP-tala skráð) 23.3.2011 kl. 00:48]

Sælir Axel – textainnsetningin hjá mér hér að ofan mistókst.

Kvaðir um að menn láti af þingsetu, telji þeir sig ekki lengur geta stutt sinn flokk eru afar varhugaverðar lýðræðinu.

Þekkt er að stjórnarflokkar hafa löngum lagt hart að sínum þingmönnum að samsinna hverju því er frá flokksforustu þeirra kemur.

Sú flokksforusta er leggur hinar raunverulegu línur er iðulega skipuð fámennum hópi lykilleikenda þess flokks auk kórs já manna er á tíðum virðast skoðanalausir eða láta svo í það minnsta í von um flokksframa.

Forsvarsmenn íslenskra stjórnarflokka hafa um langa tíð sagst hlusta á rödd flokka sinna, nú veit ég ekkert um hvort þeir hlusti en það veit ég að þeim taka aðeins mark á því er fellur að stefnu þeirra en hunsa annað.

Krafa um að menn láti af þingmennsku mislíki þeim flokksforusta flokks síns er beiðni um að stjórnmálaflokkum verði veitt algjört Kremlarvald yfir þingmönnum sínum.

Ég hafna þessari skoðun þinni og hvet þig til að endurskoða hana.

 

Man ágætlega eftir Gunnari Örlygssyni sem barðist hetjulega fyrir grundvallarmálum í Íslenskri pólitík, svo sem afnámi bindisskyldu þingmanna og heimildar þeim til handa að bretta upp skyrtuermar sínar svo þau helstu séu nefnd.

Veit ekki hvort flokksforusta Frjálslindaflokksins hafi sniðgengið þessi þjóðþrifamál svo gersamlega að Gunnar hafi verið knúin til að finna baráttumálum sínum og sannfæringu annan farveg.

Að öllu gamni slepptu þá finnst mér litlu saman að jafna.

Rétt er að halda því til haga að hvorki Lilja né Atli eru að fara yfir í aðra flokka. Heldur verða þau áfram meðlimir Vinstri Grænna þó þau yfirgefi þingflokkinn.

Fram má koma að ég tel mig hlutlausan í máli þessu þar sem mér hugnast engir flokkar á þingi.

[Stefan (IP-tala skráð) 23.3.2011 kl. 02:07]

Ég held að þú sjálfur Kristján ættir að hugsa málið. Það er ekki persónukjör á Alþingi heldur kýstu flokka, í hvaða umboði eru þá þessir nú 6 einstaklingar sem sögðu sig frá sínum flokk að starfa á þingi?

Með þessu eru þingmennirnir að sýna því fólki sem lagði vinnu og metnað í að styðja þau vanvirðingu.

Borgarahreyfingar hyskið er til dæmis búið að gjöreyðileggja gott framtak fólksins í landinu til að mynda nýtt stjórnmálaafl og það sennilega til frambúðar, því það verður erfitt að koma svona verkefni aftur á stað án þess að fá á sig borgaragreyfingar stimpilinn.

Flokkurinn fær umboð frá þjóðinni til að starfa með visst marga þingmenn á alþingi, ef einn af þessum þingmönnum er svo ósammála sínum flokk að hann getur ekki starfað með honum hefur hann að mínu mati misst sitt umboð til að starfa á alþingi, hann hefur ekki að mínu mati leyfi til að túlka hvort flokkurinn sé að starfa eftir vilja fólksins sem kaus hann. Til þess eru kosningar á 4 ára fresti.

Svo er allt annað mál hvort að það meigi ekki fara betur yfir stjórnskipan á þessu blessaða skeri, hún er langt frá því að vera til fyrimyndar Alþingi er veikt og þrískipting ríkisvaldsins óljós eða ekki til staðar og hver höndin á móti hvor annarri.

Ég fæ það alltaf á tifliningunni að ég sé að fylgjast með fótboltaleik þegar ég skoða pólítík á Íslandi, stjórnarandstæðan er Man Utd og ríkisstjórnin er Liverpool og svo heldur fólk með mismunandi liðum og er hálf illa við hina stuðningsmennina og elska þegar þeir ná að skora eða ef þeirra maður tæklar eða sólar hina asnana. 

[Ásdís Sigurðardóttir, 23.3.2011 kl. 13:59]

Það er sko ekki öll vitleysan eins svo mikið ér víst.