Öryggismyndavélar - allra gagn?

Öryggismyndavélum fjölgar ört. Sagt er, að slíkur sé fjöldi þeirra í London að þar fari menn aldrei úr mynd. Skiptar skoðanir eru um ágæti vélana. Sumir segja þetta persónunjósnir. Flestir eru samt þeirrar skoðunar, þ.á.m. ég, að þær séu, ef rétt er á haldið, til bóta í baráttunni gegn glæpum. En það er og á að vera eini tilgangur þeirra.

Ég hélt að það sem bæri fyrir linsu vélana væri trúnaðarmál og kæmi ekki fyrir annarra augu en lögreglu og yfirmanna þeirra fyrirtækja sem hafa svona vélar. En því miður virðist hér misbrestur á. Settar hafa verið upptökur úr öryggismyndavélum á netið að undanförnu, nú síðast af ákeyrslu á hús M. Sigmundssonar hf.

Vélarnar missa tilgang sinn og stuðning fyrir tilvist þeirra ef þær eru misnotaðar. Getur maður sem lendir í mynd einhverrar vélarinnar og boraði í nefið eða í görnina á sér átt von á því að geta skoðað sjálfan sig, sem skemmtiefni á netinu að kveldi dags, af því að einhverjum misvitrum starfsmanni fannst það fyndið?

Verði það þróunin eru þeir sem telja þetta vera njósnir, farnir að hafa nokkuð til síns máls. Ég held að löggjafinn hafi ekki hugsað málið þannig. Það á og verður að vera refsivert að misnota svona efni og því verður að fylgja eftir.

Athugasemdir

[Kári S. Lárusson (IP-tala skráð) 8.2.2008 kl. 11:29]

Sæll Axel

Eftirlitsmyndavélar eiga eflaust rétt á sér víða. Hins vegar ber að sporna við þessari áráttu að fylgjast með fólki. Mér finnst eftirlitáráttan vera meira áberandi meðal vinstri sinna. Þeir virðast hafa eilífar áhyggjur af öllu mögulegu og telja nauðsynlegt að fylgjast með okkur hinum.  

Og svo þarf auðvitað eftirlit með eftirlitinu. 

kveðja,

Kári Lár. 

[Axel Jóhann Hallgrímsson, 8.2.2008 kl. 17:15]

Sæll Kári, gaman að "heyra frá þér".

Ég sé að ekki er langt á milli okkar í þessu máli.