Sorgleg afsökun (ásökun) Ástþórs Magnússonar

Ef ég hef skilið Ástþór Magnússon fyrrverandi forsetaframbjóðanda rétt, í fréttum sjónvarps í kvöld, þá kennir hann öðrum forsetaframbjóðendum og fulltrúum þeirra um falsaðar undirskriftir, sem hans eigin fulltrúar „söfnuðu“ og skiluðu inn.

Það skyldi þá ekki vera að sú  aðferð, sem Ástþór var sagður beita við söfnunina, hafi einmitt skilað þessari niðurstöðu. En hvernig sem í þessu klúðri liggur, getur ábyrgðin á þessum „mistökum“ tæplega legið hjá öðrum en Ástþóri sjálfum og þeim sem unnu fyrir hann.

  

Forsetaframboð Ástþórs ógilt

Athugasemdir

[Þorsteinn H. Gunnarsson, 1.6.2012 kl. 21:53]

Mér finnst nú mest bíræfnin í því að setja yfirlögregluþjóninn á Akureyri á listann. Af eðli máls hefði hann aldrei látið þetta yfir sig ganga án þess að kæra.

Þá er spurning sú hvort einhver flugumaður hafi komist í þá aðstöðu að skrifa nöfn á listann til að spilla fyrir eða þetta sé eintóm glópska.

[Jón Steinar Ragnarsson, 1.6.2012 kl. 22:07]

Öðrum frambjóðendum hefur náttúrlega staðið ógn af þessum mögulegu 0.8% sem fylgdu Ástþóri, svo það má telja líklegt að frambjóðendur hafi plottað um að spilla framboðinu.

Reynslan hefur líka sýnt að hann hefur náð allt að 2% í fyrri framboðum, svo ógnin var áþreifanleg í ljósi sögunnar og ástæða til að stöðva leyftursókn hans til valda.

Það er fáránnlegt að halda því fram að atkvæði hafi verið skálduð upp á þeim grunni að undirskriftasafnarar fengju greitt fyrir hvert nafn.  Það er engin leið að áhangendur Ástþórs séu af svo misjöfnu sauðahúsi.

[Axel Jóhann Hallgrímsson, 1.6.2012 kl. 22:13]

Sæll Þorsteinn og takk fyrir innlitið. 

Megin "mistökin" virðast hafa verið hátt hlutfall "falsaðra" undirskrifta sem útilokaði nánast annað en stikkprufur þær sem kjörstjórnir framkvæma, leiddu hið sanna í ljós.

Ég tel afar hæpið að aðilar utan "vinnuhóps" Ástþórs hafi þarna komið að málum. Ástþór hefur ekki verið að mælast það hátt í skoðanakönnunum að einhver mótframbjóðandi hans hafi talið það ómaksins vert að spilla fyrir honum á þennan hátt.

[Axel Jóhann Hallgrímsson, 1.6.2012 kl. 22:21]

Ég get auðvitað ekki frekar en aðrir Jón Steinar,  fullyrt neitt, hvaða aðferðum Ástþór beitti við undirskriftasöfnunina eða hvernig þær voru framkvæmdar. En ég tel að hann ætti að líta sér nær, þegar hann leitar að sökudólg.

[Þorsteinn H. Gunnarsson, 1.6.2012 kl. 22:26]

Það er auðsætt að þetta undirskriftarferli, almennt er gallað.

Kjósandi getur verið á listanum án sinnar vitundar bara ef það kemst ekki upp.

Kjósandinn er réttlaus og hefur ekki neina möguleika að tékka á sínu nafni hvort það sé á lista, nema gera sig sýnilegan í ráðuneytinu og spyrjast fyrir. Sem hann hefur ef til vill engan áhuga á.

Yfirkjörstjórn staðreynir ekki undirskriftirnar. Hringir bara ef einhverjar fregnir berast.

Mér dettur ekki í hug að frambjóðendur sjálfir hafi haft áhrif í þessu máli, en glannalegir stuðningsmenn gætu gert afglöp.

[Axel Jóhann Hallgrímsson, 1.6.2012 kl. 22:36]

Þetta er hverju orði sannara Þorsteinn. Tæknin í dag er orðin þannig að hægt ætti að vera að skrifa undir á rafrænan hátt hjá þeim sem undirskriftum safna.

[Axel Jóhann Hallgrímsson, 1.6.2012 kl. 22:43]

Það er rétt að ég árétti þá skoðun mína og sannfæringu að Ástþór Magnússon hefur þann lýðræðislega rétt til að bjóða sig fram svo oft sem hann kýs til embættis forseta.  Í raun þykir mér miður að svona fór.

[Þorsteinn H. Gunnarsson, 1.6.2012 kl. 22:44]

Ég teldi það eðlilega kröfu hjá Ástþóri eins og málum er nú háttað að hann færi fram á það við innanríkisráðuneytið að allur mannskapurinn sem er á stuðningsmannalistum frambjóðenda til embættis forseta Íslands væru kallaðir  í ráðuneytið og yrði gert skylt að sverja eið að undirskriftunum.

Annað gengur ekki úr þessu, að mínu mati, ellegar er hugsanlegt að kosningarnar geti verið dæmdar ógildar á síðari stigum máls.

Annað eins hefur nú gerst í dómstólasögu landsins.

[Axel Jóhann Hallgrímsson, 1.6.2012 kl. 22:48]

Nákvæmlega Þorsteinn, hér er maðkur í mysunni og það er ekki hægt að loka málinu án þess að hann finnist.

[Ástþór Magnússon Wium, 1.6.2012 kl. 23:42]

Eitthvað er bogið við þessa fyrirsögn, því ég hef engan ásakað, aðeins sagt að lögreglan þurfi að rannsaka málið og ræða við mannin sem skilaði inn þessum listum.

[Axel Jóhann Hallgrímsson, 2.6.2012 kl. 00:24]

Takk fyrir innlitið og athugasemdina Ástþór.

Ef eitthvað er bogið við fyrirsögn mína á færslunni þá er eitthvað bogið við viðtalið við þig sem sýnt var á Stöð2 í kvöld. Þar segir þú eitthvað á þessa leið:

"Þeir sem vilja stöðva eitthvert framboð, t.d. einhvers stjórnmálaflokks í næstu Alþingiskosningum geta ráðist á það framboð með þessum hætti. Síðan skilað inn fölsuðum listum og hringt svo þegar fresturinn er að renna út og sagt að listarnir væru gallaðir og þar með væri framboðið dæmt úr leik".

Ástþór heyrir þú bullið í sjálfum þér? Hver sér um undirskriftalistana fyrir Ólaf Ragnar og skilar þeim inn, hans fólk eða einhverjir aðrir? Hver sér um undirskriftalistana fyrir Þóru Arnórsdóttur og skilar þeim inn, hennar fólk eða einhverjir aðrir? Hver sér um undirskriftaleistna fyrir ....... o.s.f.v.

Nema þegar kemur að framboði Ástþórs Magnússonar þá kemur til skjalanna einhver óprúttin náungi sem falsar listann og skilar honum inn. Þá er það bara spurningin Ástþór, sé mið tekið af framansögðu, hvers fulltrúi var sá góði maður, ef ekki þinn? Þú þarft að svara því.

[Þorsteinn H. Gunnarsson, 2.6.2012 kl. 07:11]

Ef einhver sæmileg lögfræði væri stuðst við í sambandi við safnanir stuðningmanna  til framboð til kjörs embættis forseta Íslands þyrfti að vera eyðublað fyrir hvern stuðningsmann og undirskriftin vottuð af tveim vitundarvottum eins og títt er um undirskriftir sem skipta einhverju máli og séu löglegar.

Þannig er það á öllum ábyrgum skjölum.

[Jens Guð, 3.6.2012 kl. 00:33]

  Það er eitthvað bogið við fyrirsögnina.  Og eitthvað bogið við undirskriftasöfnuna.  Það er allt bogið.  Af hverju er allt svona bogið?