Mulningur #7

     „Ég þori að veðja að þú manst ekki hvaða dagur er í dag.“ Sagði konan við Hannes manninn sinn þegar hann var að fara út úr dyrunum í vinnuna.

   „Víst man ég það ,“ svaraði Hannes önugur. „Heldur þú að ég sé algjör pappakassi?“

    Um tíuleytið var dyrabjöllunni hringt og þegar konan opnaði dyrnar var þar sendill sem rétti henni vönd með tíu stilklöngum rósum. Um eittleytið kom stærðar askja af eftirlætis konfektinu hennar og um fjögurleytið kom afskaplega fallegur og að sama skapi rándýr kjóll.

   Konan gat varla beðið eftir að Hannes  kæmi heim.

 „Þvílíkur dagur Hannes!“ Hrópaði hún.    „Fyrst blóm, svo konfekt og loks þessi æðislegi kjóll! Ég hef aldrei á ævi minni vitað betri 1. Apríl.“