Mesta umhverfisslys Íslandssögunar

Loksins hafa menn séð ljósið en ætla samt að láta eins og þeir hafi ekki séð það. Bullinu skal samt fram haldið.

Landgræðslan ætlar að hætta dreifingu alaskalúpínu í landinu nema á skilgreindum landgræðslu- og ræktunarsvæðum til að takmarka tjón af völdum alaskalúpínu í Íslenskri náttúru! En samt á að halda áfram að nota hana á rýrum svæðum.

Er búið að ganga frá því við illgresið að það haldi sig einungis á þeim svæðum. Þó slíkt væri hægt er það haldlaust meðan lúpínan fær óhindrað að vaxa og dreifa sér út frá þeim stöðum sem hún hefur þegar komið sér fyrir.

En það er gott að menn sem hingað til hafa varið þetta illgresi í íslenskri náttúru með odd og egg skuli loks vera að ná áttum, en ekki má dragast of lengi að segja þessari plöntu stríð á hendur, eigi að vera von um sigur.

Hætt að dreifa alaskalúpínu

Athugasemdir

[Arngrímur Stefánsson, 9.4.2010 kl. 14:23]

Nú skil ég ekki hvað þú hefur svona gífurlega á móti lúpínunni.  Mér finnst hún fegra hólana í kringum Ingjaldshólskirkju á sumrin, sem annars væru brúnir hólar með grasstráum og mosa.  Landfok gæti einnig skemmt mun meira fyrir ef ekki væri fyrir lúpínuna. 

Allavega finnst mér plantan hin fínasta skart á annars grámyglulega hóla í kringum mína heimabyggð. 

[Axel Jóhann Hallgrímsson, 9.4.2010 kl. 15:25]

Mörgum þykir fallegt að sjá fífla- og sóleyjabreiður á túnum, en af einhverri ástæðu eru þeir lítt hrifnir sem túnin nytja.