Mulningur #26

Þrjár ljóskur áttu sér þann draum að komast í rannsóknarlögregluna og sóttu um.  Þær fóru saman í inntökuprófið sem var munnlegt en strembið.

Sú fyrsta fór inn í prófherbergið og henni var sýnd vangamynd af grunuðum manni. Hún var beðin um að útskýra hvernig hún gæti þekkt hann aftur.   

    „Það er auðvelt,“ sagði hún. „Hann er bara með eitt auga.“

Prófdómarinn hristi höfuðið og sendi hana út og kallaði næstu ljóskuna inn. Henni var sýnd sama myndin og spurð sömu spurningar.   

    „Þetta er auðvelt,“  hrópaði hún. „Hann er bara með eitt eyra.“

Hún var líka send út og síðasta ljóskan kölluð inn. Prófdómarinn var ekki mjög bjartsýnn þegar hann lagði sömu myndina og spurninguna fyrir hana.   

    „Þetta er einfalt,“ sagði síðasta ljóskan,  „hann notar augnlinsur.“    

    „Hvernig í ósköpunum veistu það?“  Spurði prófdómarinn, forvitinn og hissa.   

    „Ja hvernig á maður sem er bara með eitt auga og eitt eyra að geta notað gleraugu.“