Góð greining,...

...jákvæður og skemmtilegur vinkill sem AFP fréttastofan tekur á Íslandi og Íslendingum í þessari frétt.

Ísland alræmt og þjóðin í sjálfsleit

Athugasemdir

[Kristján Hilmarsson, 21.4.2010 kl. 11:12]

Mikið til í því Axel ! og finnst mér sem þessi frétt endurspegli meira almenningsálitið eins og ég upplifi það hér, en sumar aðrar fréttir hafa gert, en svo þetta: "Íslendingar líti nú aftur til gamalla gilda og náttúruhamfarir sem þessar þjappi þeim saman, andstætt þeim hamförum sem voru af manna völdum. "  

[Kristján Hilmarsson, 21.4.2010 kl. 11:14]

Það er greinilegt að íslendingar eiga erfitt með að ná sameiningu vegna hrunsins, sitt sýnist hverjum, en ef þetta gos færir þjóðina samn þannig að virkilega se hlgt að fara að taka á málum þá er vel.:)

[Axel Jóhann Hallgrímsson, 21.4.2010 kl. 11:16]

Það vantar mikið á að hér á Fróni sé samstaða um hlutina, Kristján.

[hilmar jónsson, 21.4.2010 kl. 11:33]

Það vantar bara kórónuna á geðveikinni: einn af höfuðhöfundum hrunsins var síðan gerður að ritstjóra eins stærsta fjölmiðils landsins.

[Axel Jóhann Hallgrímsson, 21.4.2010 kl. 11:45]

Það hefði rústað andanum í fréttinni

[Ásdís Sigurðardóttir, 21.4.2010 kl. 11:46]

Þetta er virkilega góð greining á þjóðarsálinni.

[Kristján Hilmarsson, 21.4.2010 kl. 12:26]

 Einmitt Axel !

Hafi ég eitthvað lært síðan ég fór að skiftast við fólk á meiningum hér og lesa hin ýmsu blogg, þá er það einmitt þetta að samstaðan er svo sorglega víðsfjarri, hrunið skaðar alla, þó mismikið sé og ætti því að skapa samstöðu um leiðina framávið og til betra samfélags og lífskjara, en það lítur út fyrir að það ætli að taka sinn tíma, meiri "hreinsanir" í æðstu stöðum verða kannski að fara fram áður en búast má við svona sameiginlegu átaki, veit ekki, eða hvort fólk øtti aå sameinast um að "þvinga" sína kosnu fulltrúa (óháð flokkum) til að byrja að "stýra" í eina átt, gaman að fá álit ykkar á því ?

[Kristján Hilmarsson, 21.4.2010 kl. 12:27]

Biðst velvirðingar á stafsetningavillunum,er með "norskt" lyklaborð og "pulsu" putta :(

[Civil servant (IP-tala skráð) 21.4.2010 kl. 13:33]

"En þrátt fyrir að þeir séu miður sín yfir bankaskandalnum segir AFP að Íslendingar finni ekki til neinnar sektar yfir vandræðunum sem Eyjafjallajökull veldur"  - Það fer ekki á milli mála að þeim þarna í útlandinu þykir merkilegt að við skulum ekki taka á okkur ábyrgð á náttúruöflunum. Ætli Bretar og Hollendingar sendi okkur ekki núna reikning fyrir tjóni vegna gossins?

[hilmar jónsson, 21.4.2010 kl. 13:53]

Fyrirgefið að ég skuli blanda mér.

En Kristján: Ég tel að það muni taka dágóðan tíma þar til " einhvers konar " samstaða skapist meðal fólks. Þar kemur aðalega til: eðlileg og skýranleg tortryggni þjóðarinnar gagnvart valdhöfum. þ.e.a.s. Vald og embættiskerfið hefur ekki beint verið að bjóða þjóðinni upp á trúverðugleika síðustu árin.

En annars hvað samstöðuleysið varðar,þá þarf ekkert hrun til. Íslendingseðlið sker sig verulega frá nágranaþjóðunum hvað varðar skort á þátttöku, td í stéttarbaráttu, neytendamálum og almennri pólitískri vitund fólks.

Gjarnan er viðkvæðið gagnvart þeim sem ganga fram og vilja berjast fyrir breytingum, að sá hinn sami sé athyglissjúkur, framapotari, eða eigi við persónuleg vandamál að etja.

Eða: Við öfundum þá sem sýna frumkvæði í þá átt að reyna að breyta því sem við sjálf höfum ekki uppburði til að takast á við.

Við erum konstant á verði gagnvart náunganum, og ekkert hræðir okkur meira en að lenda í þeirri stöðu að "blotta okkur eða gera okkur að fífli " td með því að segja eitthvað sem hægt er að hanka okkur á. Öruggara að sitja heima í sófa, éta það sem úti frýs, og fá útrás í því að nöldra í við konuna og vinnufélagana...eða á blogginu he he..

Að krefjast þess að kjörnir fulltrúar þjóðarinnar fari að stýra í rétta átt, er sennilega álíka raunhæf krafa og að ætlast til þess að þjóðin fari að standa upp úr sófunum.

Ég bind hins vegar nokkra von við að eftir að hrunmálin verða gerð upp, þ.e. ef þau verða gerð upp á þann hátt sem eðlilegt er: Sekir dregnir til ábyrgðar, nýjar reglur og viðmið settar í viðskipta og stjórnkerfinu, að þá muni skapast hér betra og réttlátara þjóðfélag.

[Axel Jóhann Hallgrímsson, 21.4.2010 kl. 14:01]

Þetta er gott og athyglisvert innlegg Hilmar.

[Ína (IP-tala skráð) 21.4.2010 kl. 18:18]

Frábært innlegg hjá Hilmari. Svo satt og rétt.

[Kristján Hilmarsson, 21.4.2010 kl. 18:38]

Ekki fyrirgefa neitt Hilmar, er einmitt að lýsa eftir svona innleggi mjög gott og góðar pælingar þarna í gangi hjá þér. 

Eina sem mig langar að leiðrétta hjá þér er að það er ekkert betri þáttaka í pólítík né stéttarfélagsmálum í nærliggjandi löndum, þetta er sjálfsagt mein velmegunnar, erum orðin svo vön að fá "allt" og láta sjá um "allt" fyrir okkur, bakhliðin er svo að þeir sem við veljum til að stjórna og sjá um "allt" hafa ekki lengur aðhaldið sem mikil og virk þáttaka kjósenda veitir, svo þá erum við komin svoldið í hring og ábyrgðin svoldið á okkar öxlum og það held ég sé frekar erfitt að kyngja, en kannski með því mikilvægara sem við gætum gert til að geta byrjað að sjá framávið en ekki sífellt tilbaka, innlegg plís !!;)

[hilmar jónsson, 21.4.2010 kl. 18:59]

Ekki alveg sammála Kristján. Ég bjó í 4 ár í Danmörku, var þar við nám, og verð að segja að ég upplifði ansi mikin mun á virkni fólks þar og hér. Misferli í stjórn og embættiskerfinu líðst ekki, og stjórnmálamenn verða að segja af sér verði þeir uppvísir að misjöfnu

Þess ber þó að geta að fjölmiðlar þar eru mun beinskeyttari, fylgjast með hverju skrefi stjórnmálamanna, og eru fljótir að þefa upp skandala.

Kannski fellst munurinn á þessum þjóðum svolítið líka í því, að Danskir kjósendur fylgjast vel með þeim flokkum sem þeir kjósa, hvort staðið er við kosningarloforð, auk þess finnst mér Danir ekki vera jafn múlbundnir við sama flokkinn sama hvað á dynur, og tilbúnir að refsa þeim sem ekki standa sig með því að snúa við þeim baki.

Hér aftur á móti virðist tíðkast alveg stórundarlegt loyalítet við flokka, sama hvernig þeir bregðast og fokka upp.

Eiinig virðist sem fylgi Íslendinga við flokka sé háð fjölskylduhefðum frekar en sjálfstæðri ákvarðanatöku. Pabbi og afi kusu þennan flokk, og mér ber að gera það sama.

[Kristján Hilmarsson, 21.4.2010 kl. 21:12]

Það er rétt hjá þér að misferli í stjórn og embættismannakerfinu er ekki liðið og gjarnan brugðist harðara og fljótara við hér  en raunin hefur verið á Íslandi, enda var það ekki það sem ég átti við, heldur þessi doði hjá fólki hvað varðar eigin þáttöku í stéttarfélagsmálum og pólítík, þekki þetta af eigin raun hér í Noregi (eftir 25 ára búsetu og verið nokkuð í stéttarf.málum og félagsm. fatlaðra t.d.) algjör martröð að fá fólk til að taka þátt, en stendur svo ekki á óánægjuvæli með það sem miður fer, en hef svo hin nágrannalöndin meira af afspurn, en áreiðanlegum heimildum þó, og mín skoðun á því að svokölluð spilling, siðleysi og eiginhagsmunapot er meiri en og hefur fengið að þróast hingað til meira en í nágr.löndunum stafar af fleiri þáttum:

1: Smæð landsins og fólksfæð gerir allann kunningsskap og (eins og þú dregur fram) fjölskyldutengsl meira ráðandi en gott er.

2: Stofnanir sem eiga að gæta þess að kosnir og aðrir fulltrúar almennings geri það sem gera á og geri það rétt og án þess að hugsa fyrst um eiginhagsmuni, eru og hafa alla tíð verið í fjár og mannskapssvelti sbr. FME og efnahagsbr.deild lögreglunnar.

3: Áralaöng ef ekki kynslóðalöng neikvæð þróun á siðferði meðal ráðamanna, bæði kosinna og embættismanna (við munum nú kolkrabbann, er hann alveg dauður ?).

Þetta þrennt ásamt áhugaleysi og fjarveru hins almenna borgara er náttúrulega breið og malbikuð leið rétt til h....... (scuse my french) þannig séð geta kjósendur hinna norðurlandanna slakað aðeins meira á (ættu samt ekki að gera það) vegna þess aðeftirlitsstofnar þar eru betur búnar, mórallin hjá pólítíkusum og embættismönnum heldur hærri, og svo má ekki gleyma í svona samanburði stærðarmuninum, hann hefur meira að segja en margann grunar, sérstaklega hvað varðar fjölskyldu og kunningjatengslin.   Svo við eru að meira eða minni sammála Hilmar, nema þetta að ég held því fram að allir norrænir kjósendur/borgarar eru álíka værukærir,(þó getur verið rétt hjá þér þetta með  loyaliteten, og þó) bara skaðinn af þessu afskiftaleysi almennings á Íslandi verður svo miklu meiri.

[hilmar jónsson, 21.4.2010 kl. 22:27]

Held við séum að mestu sammála Kristján.

Hvað kolkrabbann varðar, þá blundar hann og bíður færis.

Nú er að sjá hvort almenningur muni enn á ný fylkja sér um þann flokk, sem varla hefur á að skipa einstaklingum innan sinna raða sem ekki eru meira eða minna flæktir í fjármálamisferli.

Þú veist: Kjósa eins og pabbi kaus..