Mulningur #31

Pabbi Hannesar dó og mamma hans tók því afspyrnu illa og var gersamlega óhuggandi, sat ein inni hjá sér í herberginu á elliheimilinu dögum saman og talaði ekki við nokkurn mann.

Loks tók hún sér tak og fór að blanda geði við aðra vistmenn. Þegar Hannes kom í heimsókn einn daginn sá hann sér til skelfingar að mamma hans gekk með nærbuxur pabba hans um hálsinn. 

Hannes kom því að máli við prestinn  og bað hann að gera eitthvað í málinu.

Séra Jón Valur fór til fundar við gömlu konuna og reyndi að fá hana til að sleppa nærbuxunum, en það var sama hvað hann sagði, sú gamla var ófáanleg til þess.

„En af hverju ertu með nærbuxurnar hans Jónasar heitins um hálsinn?“ –Spurði presturinn.

„Það er vegna þess að þær veita mér svo mikla huggun.“  -Svaraði gamla konan.

„Þú ættir þá frekar að ganga um með Biblíuna. Þar er miklu meiri huggun að finna.“ –Sagði presturinn.

 

„Já þú segir það“ –sagði gamla konan, „en það stendur ekki í Biblíunni sem stóð í buxunum hans Jónasar“.

 

Athugasemdir

[Heimir Lárusson Fjeldsted, 18.5.2010 kl. 16:41]

Orð skulu standa, en????

[Axel Jóhann Hallgrímsson, 18.5.2010 kl. 16:44]

..en?

[Kristján Hilmarsson, 18.5.2010 kl. 17:12]

[Sigurbjörg Eiríksdóttir, 18.5.2010 kl. 17:20]