Veikinda „frí“

Ég hef orðið var við þetta sjónarmið hér á landi. Margir líta á þessa tvo daga í mánuði, sem heimila veikinda fjarveru án vottorðs, sem eðlilega frídaga.

Ungt norskt fólk nennir ekki að vinna

Athugasemdir

[Ásdís Sigurðardóttir, 4.7.2010 kl. 12:59]

Nákvæmlega, hef aldrei skilið það, þetta voru neyðardagar í denn, maður mætti sko alltaf, vitlaus hugsanagangur.

[Siggi (IP-tala skráð) 4.7.2010 kl. 13:02]

Arbeit macht frei

[Axel Jóhann Hallgrímsson, 4.7.2010 kl. 13:02]

Fyrir vikið safnast ekki upp veikindaréttur, komi eitthvað alvarlegt upp á.

[Axel Jóhann Hallgrímsson, 4.7.2010 kl. 13:03]

Æ, Siggi þetta passar ekki hérna.

[Kristinn (IP-tala skráð) 4.7.2010 kl. 13:08]

Vinnan göfgar manninn, er betra.

[Axel Jóhann Hallgrímsson, 4.7.2010 kl. 13:11]

Já rétt er það Kristinn, þýska hugtakið er í hugum margra bundið við heldur óskemmtilega hluti.

[Hrólfur Þ Hraundal, 4.7.2010 kl. 13:25]

Sá sem stelur sér veikindardag, gerir það á kostnað annara og þó einkum þeirra sem á þurfa að halda.

[Axel Jóhann Hallgrímsson, 4.7.2010 kl. 13:28]

Hann "stelur" þó mest frá sjálfum sér Hrólfur, með því að veikindarétturinn safnast ekki upp.

[Gunnar Heiðarsson, 4.7.2010 kl. 13:50]

Þessi rökleysa er orðin föst í sessi hér, því miður. Jafnvel fólk í forystusveit launþega hafa haldið þessari rökleysu fram!

Veikindaréttur er eins og orðið ber með sér réttur vegna veikinda, ekki neins annars. Ef hægt er að túlka þennann rétt sem frí rétt, má allt eins segja að maður sem ekki hefur orðið misdægurt í vinnunni í segjum bara 3 ár, geti tilkynnt sínum vinnuveitenda að hann muni ekki mæta næstu 72 virka vinnudaga, eða 14,4 vikur, 3,3 mánuði!! Væntanlega væri ágætt að fá svo bara sumarfrí í framhaldinu!!

[Axel Jóhann Hallgrímsson, 4.7.2010 kl. 14:02]

Það er satt Gunnar og ég þekki dæmi þess. Maður einn, sem ég þekki og var varaformaður í verkalýðsfélagi, leit á þessa tvo veikindadaga í mánuði, sem frídaga og sveikst aldrei um að taka þá út.

Þetta ákvæði var hugsað til uppsöfnunar á veikindarétti, kæmi til alvarlegra veikinda.

[Jarslownisky (IP-tala skráð) 4.7.2010 kl. 14:02]

Hvad med thann rétt sem atvinnurekendur notfaera sér óspart:   Borga fólki sultarlaun?  Getur einhver lifad af 40 stunda vinnu á viku á laegsta taxta?

Í ljósi sultarlauna er mjög edlilegt ad fólk sem á theim er taki sér frí thessa veikindadaga.  

Thad sem tharf ad gera er ad haekka med lögum laegstu laun og tryggja thau med vísitölu.  Fólk á ad geta lifad af 40 stunda vinnuviku.  

Hippagengid....68 gengid mun alltaf kvarta.  Thetta lid fékk allt upp í hendurnar.  Tók lán fyrir einbýlishúsum og bílum sem verdbólgan át upp.  Námlán thessa kvörtunarglada og heimtufreka hippagengis hurfu líka í verdbólgubrjálaedinu.

Sama hippagengi setti thjódina á hausinn....  Thetta geng mun thó halda áfram ad kvarta og heimta thar til thad drepst.  Minnir mjög á brjálada zíónista í Ísrael.

[Axel Jóhann Hallgrímsson, 4.7.2010 kl. 14:11]

Ég kannast ekki við "rétt" atvinnurekenda að borga einhverjum sultarlaun Jarslownisky.

Engum er þó skylt að borga umfram samninga, þótt margir geri það. Ef þú ert að vísa til tilvika þar sem samningar eru ekki virtir verður slíkt ekki lagað nema snúa sér til stéttarfélaga eða yfirvalda. Því miður þekkjast slíkir mannhundar hér sem annarstaðar.

Ég hvet alla sem þannig háttar til um að gera það.

[Nafnlaus (IP-tala skráð) 4.7.2010 kl. 14:58]

Ég sjálfur og 3 aðrir leituðum á rétt okkar þar sem við unnum á Pizza stað fyir nokkrum árum síðan. Um leið og eigandinn frétti af því þá vorum við rekin. Eflin gat ekkert athafst í því.

Svo veit ég af systkynum af erlendum uppruna sem unnu á kaffihúsi við laugarveg fyrir 3 árum síðan, fengu veikindadaga ekki greidda, voru á ólöglegum launum (500 krónur á tímann).

Stuttu eftir að þau byrjuðu að vinna þar benti ég þeim á Eflingu.

Daginn eftir að efling sendi vinnuveitandanum bréf vegna málsinns var hringt í þau og þeim sagt að þau væru rekin og ættu ekki að koma framar til vinnu.
Þau hlýddu vinnuveitanda sínum og upphófst þá mikið mál.

Vinnuveitandinn vildi meina að starfsmennirnir hefðu hætt að mæta skyndilega til vinnu, og það hefði kostað kaffihúsið mikla fjármuni að missa þá skyndilega og kaffihúsið krafðist þess að þurfa ekki að standa við ógreidd laun.

... Í guðanabænum ekki fara til stéttarfélags vegna kjaramála nema þú sért tilbúinn í að missa vinnuna, eigir rétt á atvinnuleysisbótum, og hafi trú á því að geta fundið þér nýja vinnu.

[Axel Jóhann Hallgrímsson, 4.7.2010 kl. 15:03]

Dugi stéttarfélögin ekki, þá lögreglan.

Ég er viss um að stéttarfélögin kæra sig lítt um að kærur um "áhugaleysi" þeirra hrúgist upp. Það gæti skerpt áhuga þeirra.

[Spekingur (IP-tala skráð) 4.7.2010 kl. 16:56]

Ertu virkilega að ráðleggja fólki að leita til lögreglunnar sem einhverja endanlega lausn?

Sú lausn bara gengur ekki nema í langtímasjónarmiði. Svo væri ég ekkert hissa á því að lögreglan myndi bara veifa svona máli frá sér.

Og það er ekki endilega stéttarfélagið heldur vinnustaðurinn sem er að misnota starfsfólk í sína eigin þágu, starfsfólk sem veit ekki rétt sinn. Það þýðir ekkert að segja "nú, það á þá bara að kynna sér rétt sinn" eins og það sé einhver sjálfsagður hlutur. Það eru bara voðalega fáir sem vita full réttindi sín þó þeir séu í stéttarfélagi.

Ég veit ekki. Í minni æsku þá sat fólk ekki á rassgatinu fyrir framan skjá og lyklaborð og kveinaði eins og gamlar kjellingar á kaffihúsi.

[Þórir Stefánsson (IP-tala skráð) 4.7.2010 kl. 17:23]

Mig langar aðeins að setja hérna inn ég rek fyrirtæki og er með mikið af sumarstarfsfólki.

ég hef tekið á móti mjög mörgum ungum krökkum hérna í vinnu, fyrsta árið mitt sem atvinnurekandi 1995 þá rakst ég á vegg, og lærði af því.

(óheiðarlegur sumarstarfsmaður).

Þannig að eftir þann dag læt ég alla lesa yfir kjarasamninga og skrifa undir starfssamning með öllum helstu atriðum sem að við teljum skipta okkur máli og starfsfólkið reyndar er liður á samningi sem að starfsmaður getur sett inn athugasemd áður en að hann samþykkir skilmálana sem eru samkvæmt kjarasamningum , þó svo að viðkomandi sé ekki nema í einn mánuð.

Eftir að ég fór að gera þetta þá hafa ekki komið upp nein vafaatrið, eina sem að starfsmenn hafa orðið glaðari með er að ég borga alltaf hærri laun en taxtar verkalýðsfélaganna segja til um síðast liðin 4 ár.

 Kveðja Þórir

[Axel Jóhann Hallgrímsson, 4.7.2010 kl. 17:32]

Nei satt er það Spekingur í þá gömlu góðu daga stundaði fólk það ekki að sitja fyrir framan tölvuskjái og kveina. Því er undarlegt að þú skulir ekki gera neitt annað!

[Axel Jóhann Hallgrímsson, 4.7.2010 kl. 17:37]

Öllum er frjálst að gera betur við sína starfsmenn en kjarasamningar segja til um Þórir og þú átt hrós skilið fyrir það. Allt svindl starfsmanna á launréttindum sínum takmarkar svigrúm atvinnurekandans að gera vel við sína.

[Stefán (IP-tala skráð) 5.7.2010 kl. 17:49]

Árið 1979 voru sett rauð strik í samninga sem gerði það að verkum að laun voru vísitölu bundin, það reyndist ekki nógu gott svo samið var um að afnema vísitölubindingu launa í stað þess fengu menn lengra veikindafrí á launum.  Margir sem voru á þeim samningum þá, litu svo á að þeim væri frjálst að taka það veikindafrí sem boðið var uppá í samningum fyrst vísitala á annað en laun var áfram.

Þannig kom það til að veikindaréttur varð að launuðu fríi og margir starfsmenn taka þennan rétt vegna þess að atvinnurekendur stórgræddu á afnámi vísitölu á laun.

Annars ættu starfsmenn sem eru að fá 150 til  200 þús. á mánuði að ganga út og það ætti að vera almenn samstaða um það því að það lifir enginn á þessum launum. Það hefur allt hækkað núna á síðustu 2 árum um 100 til 300 % nema launin þau hafa staðið í stað.  Öreigar í þessu landi gangið út öðruvísi fáið þið ekki hærri laun. Verkaliðsfélögin hafa ekki getu né vilja til að hækka þau.

[Axel Jóhann Hallgrímsson, 5.7.2010 kl. 17:59]

Svona hugsunarháttur er klárt siðleysi, Stefán.

Verkalýðsforystan, já ég er sammála því að hagsmunir launþega eru ekki á efsta blaðinu í bunkanum hjá hagfræðingagenginu í ASÍ.