Oft veltir lítil .... ..... ...... .

Glugginn er dagskrár og auglýsingablað gefið út af Fjölritunarstofunni Gretti sf. á Blönduósi. Markaðssvæðið er A-Húnavatnssýsla.  Í  Glugganum, sem er vinsælt og þarft blað og kemur út vikulega er alltaf „vísa vikunnar“ . Þar hafa birst vísur eftir fjölda manna en eins og oft vill verða  er það  lítill hópur manna og kvenna sem heldur þessu gangandi. Einn þessara aðila er RK sem ég tel víst að sé Rúnar Kristjánsson á Skagaströnd.  Í 35. Tbl Gluggans á þessu ári birtist eftirfarandi vísa eftir RK.

Í Blönduóskirkju víst ég vil    

virða menntir slyngar. 

En þaðan fara foldar til  

fáir Skagstrendingar.

Mér undirrituðum fannst um leið og ég sá vísuna að hún gæti ekki hafa átt að vera öðru vísi en svona:     

Í Blönduóskirkju víst ég vil  

virða menntir slyngar. 

Því þaðan fara fjandans til   

flestir Blönduósingar.

Þetta sendi ég Glugganum og var vísan birt endurbætt í 37. tbl. Ég  á aðeins seinnipart vísunnar þótt umræðan hafi verðið þannig að ég ætti hana alla. Og þvílík viðbrögð. Sævar bróðir á Skagaströnd  var ítrekað spurður á Blönduósi um þennan gerning. Hvort mér væri illa við þá? Hvað mér gengi til? Hvað þeir hefðu gert mér?  O.s.f.v.  Hann var þannig beint og óbeint skammaður fyrir mína hönd. En engum datt í hug að hringja í mig. Ég er í símaskránni og til að ekkert færi á milli mála lét ég,  ásamt nafni og heimilisfangi, fylgja símanúmer þegar ég sendi Glugganum vísuna. Viðbrögðin virðast mér dæmigerð fyrir innibyrgða minnimáttarkennd örfárra Blönduósinga, þótt mér sé hulin ráðgáta hvernig hún er tilkomin.  Einmitt í þeim anda  skrifar „Nöldri“  í Húnahornið og lætur í ljós þykka vandlætingu á þessum ósóma og undrast því meir að Glugginn hafi birt „eitthvað sem ekki flokkist sem englasöngur um Blönduósinga“.  „Sannleikanum verður hver sárreiðastur“  segir einhversstaðar. Ekki það að ég líti á efni vísunar sem einhvern sannleik, þvert á móti. Kannski varð Nöldri og aðrir svona fúlir af því akkúrat þannig líta þeir á málið, tekið vísuna til sín og að í henni  leynist sannleikskorn, hvað þá  varðar í það minnsta. Hafi hann og einhverjir aðrir gert það,  þá er það þeirra  vandamál. Ég get þó huggað hann og aðra með því að ég held að hvorki hann né aðrir Blönduósingar hafni  í neðra, né eigi þangað erindi,  frekar en aðrir landsmenn. Kannski hefur Nöldri  og  einhverjir sveitungar hans óskað mér þangað. Ég tek því með stóískri ró, hafi það verið gert, því allir sæmilega gefnir menn vita að hvorki ég eða aðrir dauðlegir menn gefa út vegabréfsáritanir þangað, hvað sem öllum vísum og öðrum skrifum líður. En að það er rit - og prentfrelsi á Íslandi, sem betur fer.  –Ennþá-.  En ekki mikið lengur ef Nöldri fengi að ráða, ef marka má skrif hans. Og menn verða að standa og falla með skrifum sínum. Svo eitt að lokum Nöldri, það kann að vera að nafnlaus skrif eða undir dulnefni hafi viðgengist á síðustu öld, en ekki í dag. Og „þú, „ Nöldri““ undrast að Glugginn hafi birt vísuna. Hún var í það minnsta send undir fullu nafni og heimils fangi. Þú ættir frekar að undra þig á að Húnahornið birti nafnlausar greinar eftir þig. Ég segi nafnlausar þótt undir dulnefni sé.  Skrif undir dulnefni eru að því leitinu til meiri heigulsháttur  en nafnlaus skrif, því þá þykjast menn vera aðrir en þeir eru.  Skrifaðu undir nafni eða láttu það ógert. 

 Axel Jóhann Hallgrímsson

Víkurbraut 28

240 Grindavík

698 00 80   863 07 80  421 72 22