Kominn heim!

Heddý, konan mín fyrrverandi þurfti að flytja á milli húsa á Skagaströnd. Hana vantaði aðstoð og leitaði til mín. Samband okkar hefur, sem betur fer, alltaf verið gott eftir og þrátt fyrir skilnaðinn.

Þar sem þetta var rétt fyrir jólin og þau alveg að ganga í garð, bauð hún mér að vera yfir jólin og áramótin. Sem ég þáði með þökkum. Inga dóttir okkar og hennar kærasti  Carsten Timmerman frá Danmörku voru með okkur. Þetta var háðtíðleg stund, en það vantaði eitthvað. Það vantaði fjörið, það vantaði  börnin.

Þetta var í  fyrsta skipti  í langan,  langan tíma sem engin börn voru í okkar jólum. Hálf  tómlegt.  Litli Axel Þór hennar Ingu er hjá pabba sínum þessi jól en kemur á annan í jólum og verður hjá mömmu sinni,  afa og ömmu fram yfir áramót.

Kara Lind hennar Bryndísar er hjá henni og hennar manni, honum Magga í nýju íbúðinni þeirra í Grafarvoginum.

Hallgrímur og Nicole eru og halda sín jól í Kópavoginum. Þau eiga von á sínu fyrsta barni í endaðan febrúar.

Mér hefur ekki liðið betur í langan tíma,  en þessa daga á Skagaströnd. Það er gott að vera „kominn heim“ þótt tímabundið sé. Þegar maður, eftir langa fjarveru,  stendur á „Húnverskri grund“ eins og sagt er í útvarpinu okkar hér við flóann, þá skynjar maður hversu djúpt ræturnar raunverulega liggja.