Íslenskir stríðsleikir

Að eyða 1.400.000.000,00 kr. á ári í varnarmál á Íslandi var í bestafalli vafasamur gjörningur þegar best áraði og peningar uxu á trjánum. Þegar krumla kreppunnar  herðir að er svona bruðl fráleitt og verður að slá af.

Nú er einhver 13 manna hættumatsnefnd  (!!) að störfum að meta ógnir þær sem að okkur steðja,  beðið er eftir að hún skili af sér. Þá verður væntanlega eitthvað gáfulegt gert.

Alveg frá lokum síðari heimstyrjaldar höfum við mátt búa við ógn og ótta um öryggi okkar. Stöðugum og viðvarandi áróðri var haldið að okkur í áratugi, um Rússagrýluna sem beið tækifæris að hremma okkur, hina frjálsu menn og færa okkur í fjötra kommúnismans.

Nú hefur löngu komið í ljós að ógnin var áróður og ímyndun ein, ímyndun manna sem aldrei uxu upp úr þeim ótta barnsins að skrímsli væri undir rúminu. Hinir frjálsu menn hrepptu sjálfa sig í fjötra þröngsýni og þráhyggju.

Sumir hafa aldrei sætt sig við þá staðreynd að kaldastríðinu er löngu lokið og halda sig við sinn leist og kjósa að lifa áfram í sínum ótta.

Látum þá ekki ráða för, hættum öllum tindátaleikjum og stríðsæfingum, ef ekki af því að það er skynsamlegt, þá vegna þess að það er nauðsynlegt og óumflýjanlegt.

.

.

Enga Breta hingað til varna í desember, aldrei.

  

Takmörkuð sannfæring fyrir varnarmálafrumvarpinu

Athugasemdir

[Kári S. Lárusson (IP-tala skráð) 4.11.2008 kl. 12:29]

Sæll Axel

Vel orðaður og góður pistill. Algerlega sammála þér.

Kveðja,

[Axel Jóhann Hallgrímsson, 4.11.2008 kl. 15:40]

Kári og Hallgrímur, takk fyrir innlitið og góðar undirtektir.