Tímarnir breytast og mennirnir með

Það er undarlegt þegar sagnfræðingar taka upp á því að vilja rita nútíðina og jafnvel framtíðina, sem endurtekningu fortíðar. Þeir eru greinilega fastir í sínu fari.

Ekki aðeins koma forsetafrúr Frakklands og fara heldur koma, merkilegt nokkuð, páfarnir líka og fara. Sú „staðreynd“  að þær fyrrum forsetafrúr, sem vitnað er til, hafi ekki tjáð sig um páfa getur ómögulega verið einhver forskrift um þau samskipti um ókomna tíð.

Svo kann það líka að hafa eitthvað með það að gera að núverandi páfi var t.d. ekki páfi þegar þessar virðulegu konur voru forsetafrúr.

Fylgjendum páfa hættir til að líta á páfann sem eitthvert óbreytanlegt yfirveraldlegt fyrirbrygði, en eins og sagan sýnir þá eru þeir aðeins röð dauðlegra manna.

„Það sem aldrei hefur gerst áður, getur alltaf gerst aftur.“ Sagði maðurinn. Núverandi páfi hefur á margan hátt gefið á sér færi og látið frá sér fara ýmislegt, sem fyrri páfar gerðu ekki. (!!)

Það er því grunnhyggni að ætla að um hann verði ekki eitthvað sagt, sem ekki er fordæmi fyrir. 

 

Gagnrýni Bruni einsdæmi

Athugasemdir

[DoctorE (IP-tala skráð) 21.5.2009 kl. 13:54]

Skoðaðu þetta... páfinn er glæpamaður sem á að vera í fangelsi.. eða geðveikrahæli
http://doctore.blog.is/blog/doctore/entry/881455/