Til hvers og í þágu hverra?

Mikið er það ánægjulegt að einhver hafi fé til að lána borginni til framkvæmda á þessum síðustu og verstu tímum.

En það er svo fáránlegt að engu tali tekur að borgin sé að taka lán til að byggja „gamlar“ nýtingagrannar  byggingar við Lækjartorg.

.

Byggingar sem aldrei verða annað en kostnaður á skattgreiðendum auk þess að vera úreltar sem nemur áratugum ef ekki meir.

.

Þetta vilja menn gera í stað þess að byggja af viti, byggingar sem hæfa stað og stund og kosta sig sjálfar og rúmlega það. Byggingar sem gerðar eru til að standa fram í tíman en ekki aftur.

.

Nei öllu skal til kostað að skapa einhverja götumynd sem var, og enginn vill. Af hverju tala þeir sem harðast ganga fram í „götumyndar“ ímyndunum sínum aldrei um breidd þeirra gatna er þá voru? Á ekki að færa það líka til síns fyrra horfs?

.

Af hverju stíga þeir menningarvitar sem förinni ráða ekki skrefið til fulls og skapa þá „götumynd“ sem var á „Lækjatorgi“ fyrir landnám?  Yrði það ekki hið fullkomna afturhvarf til glæsileikans?

Lífeyrissjóðir lána borginni

Athugasemdir

[JO (IP-tala skráð) 28.5.2009 kl. 15:28]

Hafa skólar ekki hagnýtingargildi fyrir þjóðina??  Þú ert eitthvað á villigötum...

[Axel Jóhann Hallgrímsson, 28.5.2009 kl. 15:33]

JO ! ?  Ekki leiddi þetta innlegg þitt mig inn á þekkingarbrautina, svo mikið er víst.

[Sveinn hinn Ungi (IP-tala skráð) 28.5.2009 kl. 15:42]

Gömlu byggingarnar gefa Laugaveginum og Austurstræti sinn sjarma. Nóg er af nýrri byggingum annar staðar.

[Axel Jóhann Hallgrímsson, 28.5.2009 kl. 16:06]

Hvaða sjarmi er það? Hafa bara gamlar byggingar sjarma? Þá líka nýjar byggingar sem líta út fyrir að vera annað en þær eru?

[Anna Svavarsdóttir, 28.5.2009 kl. 16:41]

Þette eru nú samt klárlega mannaflsfrekar framkvæmdir.  Það er fátt tímafrekara (og dýrara) en að gera upp hús.  A.m.k. ef fara á eftir bókinni.  Gera við hverja spýtu og læsa saman.