Tímamótaræða, orð í tíma töluð

Ræða Obama Banda-  ríkjaforseta í Kaíró í morgun er tímamótaræða, sem getur orðið vísir að nýju upphafi, nýrri hugsun og nýtri framtíð.

Hér kveður við nýjan, gerbreyttan og ferskan tón frá Washington, tón sem jafnvel bjartsýnustu menn voru farnir að efast um að þaðan gæti komið.

Forsetinn kastar burt þeirri stefnu sem ríkjandi hefur verið vestur þar um langa hríð, stefnu þröngsýni, öfga, og forræðishyggju, stefnu sem aðeins gat alið á tortryggni, hatri og ofbeldi.

Forsetinn réttir fram sáttahönd, hönd vonar og bræðralags milli ólíkra menningar- og trúarsamfélaga.

Ég hygg að jafnvel kunni að líða einhver tími áður en öllum verði að fullu ljóst hversu risastórt og markvert skref Obama hefur stigið með þessari ræðu.

Fyrsta verk Obama, til að sýna að hugur fylgi máli, hlýtur að vera, að gera Ísraelsstjórn það fyllilega ljóst að sá tími sé liðinn að þeir geti farið sínu fram að vild. Þeim verði gerður sá eini kostur að skila herteknu landi, leggja af landtökubyggðir, tryggja Palestínumönnum sitt land og semja frið við sjálfstætt ríki Palestínu.

Gerist þetta ekki, verður þetta skref fram til friðar að risastökki afturábak.  Við heimsbyggðinni blasir þá  að þessi ræða hafi verið orðin tóm og þær vonir sem við hana vöknuðu, verið tálsýn ein.

 

Obama hvetur til nýs upphafs

Athugasemdir

[Finnur Bárðarson, 4.6.2009 kl. 14:43]

Kananum er ekki alls varnað. Að velja Obama sem forseta. Mikið gæfuspor.

[Axel Jóhann Hallgrímsson, 4.6.2009 kl. 14:54]

Það vona ég svo sannarlega að rétt reynist.