Mulningur #11

Hestamenn á Héraði buðu eitt sinn þeim snjalla og landskunna hagyrðingi Hákoni Aðalsteinssyni að koma með þeim í útreiðatúr. Hákon var ekki mjög áhugasamur og afþakkaði boðið með þessari vísu:

Týndir og slasaðir bíða menn bana,

sem bægslast á hestum um grundir og hlíð.

Ég hef til þessa haft fyrir vana

að horfast í augu við það sem ég ríð.

Athugasemdir

[Sigurbjörg Eiríksdóttir, 7.3.2010 kl. 16:28]

Góður þessi mulningur Axel!

[Axel Jóhann Hallgrímsson, 7.3.2010 kl. 16:35]

Hákon, sem lést í fyrra var að öðrum ólöstuðum risi meðal hagyrðinga.  

[Sigurbjörg Eiríksdóttir, 7.3.2010 kl. 16:43]

Já ég hef heyrt margar góðar frá honum. Mér skilst að þetta hafi bara rúllað frá honum svona mjúklega:) Gaman að svona köppum. Hjálmar Jóns er einn góður líka.

[Kári S. Lárusson (IP-tala skráð) 7.3.2010 kl. 20:40]

 Axel, ég lærði hana svona:

Týndir og slasaðir bíða menn bana
sem bægslast á hestum um grundir og hlíð
Ég hef til þessa haft fyrir vana
að horfast í augu við það sem ég ríð.

[Axel Jóhann Hallgrímsson, 8.3.2010 kl. 12:00]

Sæll Kári.

Takk fyrir þetta innlegg. Ég skráði vísuna eins og ég sá hana, en við nánari athugun þykir mér mun líklegra að þín útgáfa sér rétt og hef því lagað vísuna samkvæmt því.

[Ásdís Sigurðardóttir, 8.3.2010 kl. 12:48]

Hann strauk henni létt um læri.Hún lét sem ekkert væri.En svo varð hún sár, eftir 17 ár

yfir töpuðu tækifæri.

Hér er ein góð eftir Konna, ég þekkti hann vel hér á árum áður.