Mulningur #24

Þrír prestar eru í göngutúr um Öskjuhlíðina. Það er mjög heitt og þegar þeir koma í Nauthólshvíkina ákveða þeir að fá sér sundsprett. Þar sem enginn er í víkinni og þeir ekki með nein sundföt ákveða þeir að láta sig hafa það og fara naktir í sjóinn.

Þar sem þeir eru að synda í sjónum, koma nokkrar unglingsstelpur aðvífandi, prestunum til mikillar skelfingar. Þar sem þeir ná ekki að komast að fötunum í tíma, var ekki um annað að ræða en reyna að skjótast  að fötunum á Adamsklæðunum.

Tveir héldu fyrir græjurnar á sér en einn huldi á sér andlitið meðan þeir hlupu í skjól. Þegar þeir eru komnir í skjól spyrja þeir tveir þann sem huldi á sér andlitið því í ósköpunum hann hefði gert það í stað þess að hylja kynfærin.

„Ég veit ekki hvernig það er í ykkar söfnuðum,“ svarar presturinn , „ en í mínum söfnuði þá þekkjast menn af andlitinu“.