Ég var með hrefnusteik um helgina...

...og þvílíkt lostæti.

Það er tilhlökkunarefni að fá nýtt og ferskt hrefnukjöt í verslanir.

Það er synd að sumir skuli af fordómum einum hafna þessum dýrindis mat.

Þegar þeir sem berjast gegn skynsamlegri nýtingu hvalastofna hafa haft sigur, þá þurfa þeir ný markmið.

 Þá verður sömu tækni beitt gegn neyslu annarra kjöttegunda. Ef við látum starfsemi þessara aðila viðgangast er það aðeins spurning um tíma hvenær það verður glæpur að éta lamba-, nauta- eða svínakjöt.

Hvað verður í matinn þá? Gras, nei það verður frátekið.

 

Hrafnreyður til veiða

Athugasemdir

[Finnur Bárðarson, 12.5.2010 kl. 14:50]

Bara einu sinni i viku allt of mikið kvikasilfur. Annars hef ég aldrei komist upp á lag með hvalinn. Sennilega minning úr æsku þar sem hann var nánast marinerapður í lýsi.

[Axel Jóhann Hallgrímsson, 12.5.2010 kl. 15:13]

Ég ét allt flest allt sem tönn á festir úr hafinu, það kann að vera skýringin á hve ruglaður ég er.

[Sigurður Þórðarson, 12.5.2010 kl. 18:09]

Því miður hafa siðapostularnir sem setja út á veiðar okkar notað hafið sem ruslakistu. Það er samt ekki óholt að borða hrefnu af og til síður en svo.

 En það skiptir okkur miklu að halda sjávarspendýrunum í jafnvægi enda éta þau margfallt meira en við veiðum.

[Axel Jóhann Hallgrímsson, 12.5.2010 kl. 21:54]

Sigurður, við eigum að sjálfsögðu að halda öllu í jafnvægi, bæði til sjávar og sveita.

Ef við látum undan órökstuddum tilfinninga málflutningi þá töpum við öllu. Þetta lið lætur ekki deigan síga fyrr en það sveltur sjálft.

[Axel Jóhann Hallgrímsson, 12.5.2010 kl. 21:55]

Nema það hafi aðgang að smellugasi auðvitað!