Þó vandlifað sé, þá fyrst tekur steininn úr að lífi loknu

Það er bara svona, útfarir skulu vera helgiathafnir ekkert annað, að mati kaþólsku kirkjunnar, þar er ekki pláss fyrir neina lausung og óáran eins og sorg ættingja svo ekki sé talað um gleði og fögnuðuð yfir lífshlaupi hins látna  – Ónei, Guð hjálpi okkur!

Ekki má spila veraldlega tónlist í kaþólskri jarðarför!  Halló er til önnur tónlist en veraldleg, hafa ekki öll tónskáld og lagasmiðir verið þessa heims?

Er þetta svar kaþólsku kirkjunnar við því að frjáls aðgangur hennar að börnum hefur víðast hvar verið heftur?

 

Popptónlist bönnuð í jarðarförum

Athugasemdir

[Sigurjón, 10.9.2010 kl. 20:20]

Jamm.  Trúarbrögð eru og verða böl mannkyns.  Þegar ég dey, ætla ég að gefa líkama minn vísindunum, eða láta brenna mig á báti að hætti víkinga.

[Geiri (IP-tala skráð) 11.9.2010 kl. 01:32]

Hvernig fær hann það út að þetta komi honum eitthvað við?

Er ekki lágmark að virða óskir hina látnu um eigin útför?

[Axel Jóhann Hallgrímsson, 11.9.2010 kl. 07:52]

Þar er ég hjartanlega sammála Sigurjón, trúarbrögð eru böl og víða dragbítur á framfarir.

[Axel Jóhann Hallgrímsson, 11.9.2010 kl. 07:54]

Geiri, það er nú þannig að stangist á þinn vilji og Guðs, þá er það vilji Guðs sem ræður, það segja prestarnir. Ég er á annarri skoðun, svona prívat.

[Geiri (IP-tala skráð) 11.9.2010 kl. 21:57]

Vonandi fær þetta sem flesta til að segja sig úr kirkjunni.

[Guðmundur St Ragnarsson, 12.9.2010 kl. 11:14]

Í sumum jarðarförum er einfaldlega við hæfi að syngja gleðisöngva þrátt fyrir að verið sé að kveðja. Það má sem betur fer í kirkjum hérlendis.

[Anna Dóra Gunnarsdóttir, 12.9.2010 kl. 14:22]

Það hljómar kannski ekki vel í allra eyrum, en ég hef verið við skemmtilegar jarðarfarir, ekki síður en sorglegar. Allar hafa þær þó verið hátíðlegar og fallegar og ýmislegt hefur verið töfrað fram af töluðu máli, tónlist og söng.