Mergurinn málsins

Þetta meinta „jafnréttismál“ snýst aðeins um peninga, eingöngu peninga og ekkert nema peninga hjá Önnu Kristínu.

Aumt þykir mér hjá konu kindinni að svala  fégræðgi sinni á slíku máli.

 

„Ég fer í skaðabótamál“

Athugasemdir

[Anna Sigríður Guðmundsdóttir, 21.6.2011 kl. 18:32]

Axel. þetta er vandræðalegt, ég tek undir það.

Það hefur aldrei verið jafnrétti í neinni raunverulegri mynd á Íslandi. Allt er falt og þverbrotið fyrir stöður og peninga, og ástandið eftir því.

Einu sinni var mest karlrétti hér, og nú er mest kvenrétti. Það gleymdist að stoppa við jafnréttið, á vegferð kvenréttindabaráttunnar, með þeim afleiðingum að nú er ofríki ríkra og vel settra kvenna, og sama óréttlætið er enn hjá þeim verr stöddu.

Og margar konur láta sér hag annarra kvenna litlu varða, í þessari svokölluðu "jafnréttisbaráttu" ef þær sjá sér leik á borði, til að græða eða troða sér framar í röðinni. Það var ekki þetta sem Bríet var að berjast fyrir!

Það er enginn munur á körlum og konum í þessum málum. Öll látum við meir og minna glepjast af bölv.... peningunum, ef við fáum völd, og eyðileggjum þar með fyrir hvort öðru  

M.b.kv.

[Ingibjörg Axelma Axelsdóttir, 21.6.2011 kl. 21:55]

Það sem þetta hefur snúist mest um að undanförnu, eru feministar sem þykjast heyja kvenréttindabaráttu, en virðast bara vilja segja öðrum konum hvað þær mega og mega ekki gera.

Eða þannig kemur það fyrir sjónir margra, og þar á meðal mér.

En þetta umrædda mál, er hið mesta rugl og kjaftæði. Og það vita allir sem vilja.

[Axel Jóhann Hallgrímsson, 21.6.2011 kl. 22:11]

Ekki andmæli ég dóttur minni, kvennréttindakonunni, svo mikið er víst.