Mulningur # 68 - Að sofa á píkunni

Börnin eru tvímælalaust það dásamlegasta sem lífið býður uppá.  Sakleysi þeirra og hreinskilni framkallar oftar en ekki þvílíka gullmola í orðum að fyllilega er til jafnað með mestu hugsuðum mannkyns.

Dóttursonur minn Axel, 7ára gisti hjá langömmu sinni fyrir stuttu. Þau voru að búa sig í háttinn og amman var að klæða sig í náttföt.

Nafni horfir á langömmu sína smá stund og segir síðan íbygginn á svip:  „Amma af hverju sefur þú ekki á píkunni eins og hin amma mín?“