Vesalingur ársins

Fyrir Kastljósið í kvöld hafði ég skömm á Ögmundi Jónassyni. En þegar viðtalinu við Ögmund lauk í Kastljósinu fann ég sárt til þess að hafa hann ekki innan seilingar til að geta látið það eftir mér að æla yfir hann.

Þvílíkur andskotans aumingi og liðleskja er þessi maður,hann er ekkert nema skakkur kjafturinn.

Á launaskrá hverra annarra en ríkisins er þetta viðrini, hvar liggur hans hollusta? Ekki hjá almenningi, svo mikið er víst.

  

Athugasemdir

[Óskar Helgi Helgason (IP-tala skráð) 21.3.2012 kl. 20:48]

Heill og sæll Axel Jóhann; æfinlega !

Þeim fer fjölgandi; sem betur fer, sem sjá glögglega, hvers lags affikti þetta manngerpi hefir að geyma, fornvinur góður.

Ljósastaurarnir; í götum okkar - Grindavík annarrs vegar / og Hveragerði hins vegar, eru þýðingarmeiri til skrafs, en Ögmundur Jónasson, Axel minn.

Það hlaut að koma að því; að fleirri sæju þennan afglapa út, en ég einn.

Með beztu kveðjum; í Út- suður, sem jafnan /

[hilmar jónsson, 21.3.2012 kl. 22:29]

Rétt Axel. Og mér var líkt farið

Ögmundur er skýrt og markvist á mettíma búinn að opinbera sig sem innantóman froðusnakk.

Ekki vantar stóryrðin og dramað, en þegar gengið er á hann reynist hann vesæll kettlingur sem setur traust sitt á það að lýðskrumsfrasarnir haldi honum á floti.

Hann er löngu sokkinn, búinn að missa allann trúverðugleika vinstrimanna, og hann veit það sjálfur.

Þvílík vesæl lumma sem þessi maður er.

Aumur er Össur, en hann kemmst varla með tærnar þar sem Ögmundur hefur hælana í lyðskrumi og lágkúru