Ekki í mínu nafni

Ætlum við að láta minnast okkar í framtíðinni sem kynslóðin sem ekki vildi „krossfesta“ barnaníðinga og kynferðismislyndismenn, en festi þess í stað á þá krossa til að votta þeim virðingu fyrir störf þeirra, gæsku og gjörvuleika?

Svo er að sjá, því ekki hefur orðið vert neinna tilburða í þá átt að leiðrétta þau orðuveitingar mistök. Illugi Jökulsson skrifar kjarnyrta kröfu og vel rökstudda á Eyjunni, eins og honum einum er lagið, og krefst þess að illvirkinn Ágúst Georg  verði sviptur fálkaorðunni og tengdum titlum.

Rétt er að minnast þess að fleiri níðingar en Ágúst Georg hafa verið fálkorðaðir á Bessastöðum fyrir einstakt hjartalag sitt og gæsku.

Forsetinn veitir fálkaorðuna í nafni þjóðarinnar, ég tek undir þá kröfu Illuga, sem borgari þessa lands, að þessir menn verði sviptir fálkaorðunni þegar í stað og það hlýtur öll þjóðin að gera nema hún vilji afgreiða málið að hætti kirkjunnar og segja rétt eins og presturinn „æ æ æ æ, þetta er agalegt“ og henda síðan samviskunni í ruslið.

Bera þessir menn fálkaorður í okkar nafni? Ekki í mínu nafni segi ég. En hvað með þig, gera þeir það í þínu nafni?

Athugasemdir

[Ásthildur Cesil Þórðardóttir, 5.11.2012 kl. 15:05]

Nei ekki í mínu nafni, ég tek undir þessa kröfu um að þeir sem hafa sýnt af ser vítavera framkomu verði sviptir orðunni, ég er viss um að annað mun leiða til þess að þessi orða verði skammartákn sem sómakærir menn kæra sig ekki um að flagga í nafni níðinga. 

[Axel Jóhann Hallgrímsson, 5.11.2012 kl. 15:39]

Þangað til þetta illþýði verður svipt fálkaorðunni eru skilaboð forsetaembættisins skýr og verða ekki misskilin - embættið telur þessa menn bera af öðrum sem gull af eiri.

[Elín Sigurðardóttir (IP-tala skráð) 5.11.2012 kl. 15:58]

Bera menn fálkaorðu eftir dauðann? Hvar er þessi fálkaorða? Á að grafa manninn upp? Á með táknrænum hætti að svipta viðkomandi táknrænum virðingarvotti? Er ekki einfaldast að hætta þessu rugli?

[Ásthildur Cesil Þórðardóttir, 5.11.2012 kl. 16:11]

Reyndar hélt ég að orðum væri skilað þegar maður kveður þennan heim. En það er sennilega misskilningur hjá mér.

[Axel Jóhann Hallgrímsson, 5.11.2012 kl. 16:15]

Þó menn beri ekki orðuna í bókstaflegum skilningi eftir dauðan Elín, þá stendur orðuveitingin sem slík eftir.

Kaþólska kirkjan í Englandi brást við hartþegar uppvíst varð um hið sanna innræti Jimmy Savile og lagði til að hann, dauður maðurinn, yrði sviptur orðu Páfagarðs. Þeir hljóta að vilja láta það sama yfir sína menn ganga, vænti ég.

Já orðusviptingin getur aldrei orðið annað en táknræn, en nauðsynleg eigi að síður, vilji menn halda andlitinu.

[Axel Jóhann Hallgrímsson, 5.11.2012 kl. 16:20]

Jú Ásthildur orðunni á að skila lögum samkvæmt, en verulegur misbrestur mun vera á að það sé gert.

En eftir stendur skráð um aldur og ævi, hvort sem málminum er skilað eða ekki, að þessir menn hafi hlotið orðuna, nema sú skráning verði leiðrétt. 

[Ásthildur Cesil Þórðardóttir, 5.11.2012 kl. 16:23]

Já takk fyrir þessar upplýsingar, og nú viljum við að þessi gjörð verði afskráð, bakfærð, dreginn til baka.

[Elín Sigurðardóttir (IP-tala skráð) 5.11.2012 kl. 16:29]

Endilega látum kallinn halda orðunni. Hann verður eilífur vitnisburður um það að ekki er allt sem sýnist.

[Hans Haraldsson (IP-tala skráð) 5.11.2012 kl. 16:48]

Ég tek undir með Elínu. Hvort sem það er fálkaorðan sem um ræðir eða einhver heiður eða vegtylla af öðrum toga þá gerist það alltaf öðru hvoru að menn eru heiðraðir en reynast svo allt annað en heiðurs verðir.

Mér þykir rétt að hafa nöfnin áfram á heiðursregistrinu til áminningar.

[DoctorE (IP-tala skráð) 5.11.2012 kl. 16:58]

Er þetta ekki ónýt orða hvort sem er.. svona álkuorða fremur en fálkaorða, menn virðast fá hana fyrir lítið annað en að mæta í vinnu.

[Axel Jóhann Hallgrímsson, 5.11.2012 kl. 17:18]

Ef engin athugasemd verður nóteruð við þessa "dýrlinga" á á orðulistanum, þá standa nöfn þeirra eftir jafn ómenguð og annarra þegar tímar líða og fennt hefur yfir þessa umræðu.

[Hans Haraldsson (IP-tala skráð) 5.11.2012 kl. 17:45]

Segjum nú sem svo að tekið verði upp skammarregistur fyrir óverðuga orðuhafa. Einhvern tímann hlýtur það þá að gerast að einhver verði settur á slíkt registur að ósekju og að það komi í ljós seinna meir. Hvað á þá að gera? Koma upp sérstöku registri endurupphafinna orðuhafa?

Er ekki einfaldara að ganga bara út frá því að orður séu ófullkominn mælikvarði á verðleika?

Ein möguleg lausn á öllu saman væri auðvitað að hætta með þetta orðustand og væri hún best að mínu mati.

[Axel Jóhann Hallgrímsson, 5.11.2012 kl. 17:51]

Ég held að almennt sé ekki verið að mælast til slíkra aðgerða út af einstökum bloggskrifum eða grein í Velvakanda Hans eða hvitti. 

Ég held að það sé orðið hafið yfir allan vafa að það sem þessi orðuhafi og annar til eru sakaðir um sé eitthvað annað og meira en hugarburður óvandaðra manna og kvenna.

Hvort eigi að leggja orðuna af er svo allt önnur Ella.

[Hans Haraldsson (IP-tala skráð) 5.11.2012 kl. 17:58]

Þá þarf bara að finna upp 1)aðferð til að sanna eitthvað þannig að það sé hafið yfir allan vafa og 2)aðferð til að fella tímalausa gildisdóma. Þá getur þú komið þér upp endanlegu og tímalausu dýrðlingaregistri.

[Axel Jóhann Hallgrímsson, 5.11.2012 kl. 18:06]

Telur þú Hans að í þessu tilfelli þurfi orðusvipting að styðjast við einhverjar reglur og formlegheit? Í Alvöru! 

Ég sé ekki ástæðu til að krefjast sterkari sönnunarbyrði fyrir rökum á móti orðuveitingu en með henni.

Hvernig vinnur orðunefnd, kannar hún aðsendar tillögur um orðuhafa og að ábendingar um ágæti þeirra fáist staðist?

[Hans Haraldsson (IP-tala skráð) 5.11.2012 kl. 18:19]

Punkturinn var nú einmitt að ef það má svipta menn orðu á grundvelli sömu raka og duga til þess að sæma þá henni enda menn á að vera endalaust að næla, afnæla og endurnæla orðum. Þetta getur gengið öldum saman!

Ímyndaðu þér alla (á heimsvísu, margar aðrar þjóðir hafa stundað vegtylluleiki lengur og í meira mæli en við) sem hafa verið heiðraðir en síðan misst mannorðið út af einhverju sem ekki þykir tiltökumál í dag (t.d einhverjum óvenjulegum smekk í kynferðismálum - ekki barnaníði auðvitað), alla sem hafa lifað út æfina í miklum metum en reynst hafa stundað eitthvað sem þykir óhæfa eða jafnvel verið að stunda eitthvað fyrir opnum tjöldum sem þótti í fínu lagi þá en þykir óhæfa í dag, s.s að halda þræla. Dómur sögunnar er í oft ekki endanlegur og getur jafnvel sveiflast fram og til baka.

Vegtylláhugaþjóð eins og Bretar þyrfti væntanlega heilt ráðuneyti undir nælingar, afnælingar og endurnælingar. Við þyrftum kannski eitthvað minna í bili til að leika slíkan farsa en mér þykir það skynsamlegra að taka bara orðunni með fyrirvara.

Það er líka praktískara. Það er ágætt að muna að maður með orðu á brjóstinu er ekki endilega alltaf hafinn yfir grun. 

[Axel Jóhann Hallgrímsson, 5.11.2012 kl. 18:33]

Ég held ég skilji hvað þú ert að fara Hans og allt gott um það að segja, en ég spyr aftur;

Telur þú Hans að í þessu tilfelli þurfi orðusvipting að styðjast við einhverjar reglur og formlegheit?  

[Hans Haraldsson (IP-tala skráð) 5.11.2012 kl. 18:46]

Tja, einhverjar viðmiðunarreglur þurfa að vera. Annars gæti fordæmið skapað hættu á því að menn fari að gera þetta í tíma og ótíma. Það er svo spurning hvort sú hætta sé mjög alvarleg.

Við nánari athugun hef ég komist að þeirri niðurstöðu að best sé að lýsa yfir hlutleysi í þessum orðumálum. Áhugamenn geta gert það sem þeir vilja með orður svo lengi sem kostnaður er innan vitrænna marka (þ.e býsna nálægt núlli) og þeir næla henni ekki í mig.

[Hans Haraldsson (IP-tala skráð) 5.11.2012 kl. 18:49]

Svo ætti að vera viðvörun á orðunni: "ATH. Ekki tryggt að berandi geti ekki verið drullusokkur".

[hilmar jónsson, 5.11.2012 kl. 21:25]

Mætti ekki setja viðmiðið við orðusviptingu eða afturköllun við það að þegar sá sem orðu fékk fyrir dugnað/ framúrskörun á sínum starfsvettvangi reynist hafa framið alvarleg lögbrot í tengslum við starfið ?

[Anna Sigríður Guðmundsdóttir, 6.11.2012 kl. 13:03]

Axel. Aumur er sá maður sem þarf orður til að upphefja sjálfan sig.

Væri ekki einfaldast að breyta orðu-reglunum?

Þá meina ég að láta þá bera sinn vanhæfis-orðusynda-kross, sem ekki höfðu næga persónu-mannkosti í hjarta sínu?

Er ekki rétt að láta orðu-þiggjendur sjálfa bera þann persónu-mannkostafátækrar-kross?

Þetta er bara mín ó-rökrædda hugmynd, sem er kannski rétt að rökræða og velta fyrir sér?

Það fólk sem ég ber mesta virðingu fyrir, hefur blessunarlega sloppið við svona krossbera-starf.

M.b.kv.

[Axel Jóhann Hallgrímsson, 6.11.2012 kl. 14:57]

Anna það þarf ekki að breyta reglunum.

Í 11. grein forsetabréfs um hina íslensku fálkaorðu segir eftirfarandi: „Stórmeistari getur, að ráði orðunefndar, svipt mann, sem hlotið hefur orðuna, en síðar gerst sekur um misferli, rétti til að bera hana."

[Örn (IP-tala skráð) 7.11.2012 kl. 13:32]

Þetta er jákvætt að því leyti að það að menn eins og Georg hafi fengið svona orður hvetur menn til að hætta metingi og rembingi og að eltast við "virðingu" og "mannorð" og ómerkileg laun fyrir störf sín, í formi viðurkenninga, orða og óþarflega mikilla launa. Alvöru maður hlýtur sín laun innra með sjálfum sér, góða samvisku og sálarfrið fyrir velunnin störf. Og hans mun minnst af hans nánustu með kærleika og þeir bera áfram kyndil starfs hans í formi góðvildar og umburðarlyndins. Hann þarf ekki meiri laun. Einungis smámenni og smásálir langar í fálkaorðuna eða dást að öðrum fyrir að hljóta hana.

[Axel Jóhann Hallgrímsson, 7.11.2012 kl. 14:24]

Takk fyrir gott innlegg Örn.

[Ásthildur Cesil Þórðardóttir, 7.11.2012 kl. 14:28]

Í þessari grein Axel kemur skýrt fram að það er orðunefnd sem gerir forsetanum að svipta viðkomandi orðunni.  Það hefur ekki komið fram í umræðunni hingað til.  Ansi fróðlegt vegna óvina forsetans sem láta að því liggja að þetta sé hans sök.

[Axel Jóhann Hallgrímsson, 7.11.2012 kl. 15:43]

Það er ríkjandi misskilningur að forsetinn ákveði í eigin persónu hverjir hljóta fálkaorðuna, en það er alfarið í höndum orðunefndar í nafni forsetaembættisins. Forsetinn afhendir þær.

[Ásthildur Cesil Þórðardóttir, 7.11.2012 kl. 15:44]

Gott að fá þetta svona á hreint, hef aldrei hugsað út í þetta. 

[Axel Jóhann Hallgrímsson, 7.11.2012 kl. 16:20]

Orðunefnd hefur í gegnum tíðina verið skipuð embættismönnum og úreltum stjórnmálamönnum.

Það kann að vera skýringin á því af hverju embættismenn, úreltir pólitíkusar og aðrar snobbfígúrur hafa verðið áskrifendur af orðunni fyrir það eina afrek að hafa þegið launin sín og þannig skaðað ímynd hennar.

[Ásthildur Cesil Þórðardóttir, 7.11.2012 kl. 17:01]

Já það þarf að skipta út fólki í þessari nefnd.  Gera þetta öðruvísi, til dæmis með tilnefningum eins og gert er með mann ársins, konu ársins og svo framvegis.  Að fólk tilnefni einhverja og þeir sem fá flestar tilnefningar fái orðuna.  Þá er það virkilega vilji þjóðarinnar sem ræður.