Átta milljónir út um gluggann

Alls munu íslendingar hafa greitt tæplega 68000 atkvæði í Eurovision keppninni.  

Það skondna við þessa atkvæðagreiðslu gleði íslendinga í Eurovision, er að hvert greitt atkvæði héðan, færir Ísland einu atkvæði fjær mögulegum sigri, því við megum aðeins greiða öðrum þjóðum atkvæði.

Samkvæmt frétt á Vísi.is eyddu Íslendingar 8.000.000,00 krónum þetta árið í það verðuga verkefni, að reyna að hindra sigur Íslands.  

  

Og það tókst!

68% landsmanna horfðu á aðalkeppnina

Þá hefur Þóra sett í gírinn

Þóra Arnórsdóttir hefur hafið sína kosningabaráttu og sett fram sína sýn á embætti forseta Íslands, að forsetinn eigi að starfa innan þess ramma sem stjórnarskráin setur forsetaembættinu.

 Svo er það bara spurningin hvort þjóðin sé því sammála því eða ekki.

Sé ekki í samkeppni við þingið

Höfuðborgarbankinn

Hún er sannarlega undarleg og óvægin þessi ákvörðun Landsbankans að ætla að loka fjölmörgum útibúum sínum á landsbyggðinni og er tryggum  viðskiptavinum bankans til áratuga sannkallað kjaftshögg.

Það er rökrétt framhald af þessum aðgerðum bankans að Landsbankinn skipti hreinlega um nafn og kallist hér eftir Höfuðborgarbankinn.

En það er alger gullmoli að Jón Bjarnason skuli gagnrýna ákvörðun bankans út frá þeirri forsendu að hún fari þvert á stefnu ríkisstjórnarinnar. Það kemur gersamlega flatt upp á Jón Bjarnason, slík hegðun er honum afar framandi.

  

Þvert á stefnu ríkisstjórnarinnar

Hvað þarf gjaldmiðill að heita til að teljast traustur?

Þó Ísland hafi sótt um inngöngu í ESB, er fátt sem bendir til þess, þessa stundina, að af þeim samruna verði í sjáanlegri framtíð og að Evran verði einhvern tíma gjaldmiðill hérlendis.

Því hafa ýmsir spekingar kallað eftir því að gjaldmiðill annars lands verði tekinn upp hér á landi nánast „ófrjálsri hendi“ ef þannig má að orði komast, án samþykkis viðkomandi lands, ef ekki vill betur.

En þarf þess? Er ekki nægjanlegt að lögbinda gengi krónunnar við vænlegasta gjaldmiðliðin með þeim hætti að einföld lagabreyting á Alþingi gæti ekki breytt því. Meira þyrfti til, jafnvel stjórnarskrárbreytingu ef því væri að skipta.

Væri þá ekki Íslenska krónan sem slík orðin ígildi viðkomandi erlenda gjalmiðils, án þess að erlenda myntin væri innleidd sem slík?

Það eina sem þarf í raun til að ná stöðuleikanum er að svipta íslenska stjórnmálamenn valdinu að fikta við eða fella gengi krónunnar, sem þeir hafa gert svikalaust áratugum saman til að afturkalla hvern kjarasamninginn eftir annan áður en blekið á þeim þornaði eða framkvæma önnur efnahagsleg „töfrabrögð“.

Sú „frelsis svipting“ íslenskra stjórnmálamanna er í raun eini ávinningurinn sem ég í augnablikinu sé af inngöngu í ESB.

En auðvitað hef ég ekkert vit á þessu, ég er aðeins að „hugsa upphátt“!

 

   

Segir stuðning við Kanadadollar

Hægri grænar gungur

Hægri grænir er nýr stjórnmálaflokkur og vonarstjarna Útvarps Sögu. Þessi flokkur heldur úti bloggsíðu og ekkert nema gott eitt um það að segja, nema hvað lokað er fyrir allar athugasemdir á bloggi flokksins,  nema útvöldum aðilum.

Þegar ég hugðist setja inn athugasemd við færslu á bloggi flokksins komu upp eftirfarandi skilaboð:

Þú ert innskráð(ur) sem skagstrendingur.

Þú hefur ekki réttindi til að skrifa athugasemdir við færsluna, þar sem höfundur hennar leyfir það einungis tilteknum notendum.  

Það segir allt sem segja þarf um þennan „stjórnmálaflokk“, sem krefst þess að hann sé tekinn alvarlega, að hann er svo afspyrnu slappur að  flokkselítan treystir sér ekki til að eiga skoðanaskipti við aðra en sjálfa sig.

   

Af hverju þurfa þingmenn lengri frí en aðrir launamenn?

Þingmenn ræða þessa dagana um starfslok Alþingis þetta vorið, sem önnur. Það er undarlegt að menn svo mikið sem orði það að ljúka störfum þingsins, þegar mörgum málum, stórum sem smáum er enn ólokið.

Alþingi á auðvitað að starfa áfram og svo langt inn í sumarið sem þurfa þykir, uns þau mál sem fyrir þinginu liggja hafa verið kláruð og þau afgreidd.

Það er afleitt þetta forna verklag á þingi, sem enn mótast af tíðahring hins gamla bændasamfélags, þó einhverjar smávægilegar breytingar hafi verið gerðar í seinni tíð.

Eðlilegast er að þingið starfi allt árið og þar verði aðeins tekin hin hefðbundnu frí vinnumarkaðarins og jafn löng, kringum jól og páska auk venjulegs mánaðar sumarfrís eins og tíðkast hjá öðru vinnandi fólki.

Núverandi verklag getur af sér óvönduð og ómarkviss vinnubrögð, sem óhjákvæmilega verða þegar stöðugt er unnið í tímapressu auk þess sem það eykur vægi málþófs eins og stundað er þessa dagana rétt fyrir fyrirhuguð þinglok.

Dögum saman fyrir þinglok snúast fréttir af þinginu um fátt annað en þann glundroða,  aga- og ábyrgðarleysi sem auðkennir störf þingsins þegar frí þingmanna er handan við hornið.

Allir hljóta að sjá þetta, þingmenn ekki hvað síst. Það er því undarlegt að þessu hafi ekki verið breytt til hins betra, nema auðvitað að þingmenn telji að með breytingunni verði gengið á þeirra „rétt“. Þeir hafa allavega ekki verið sárhentir blessaðir þegar ganga þarf á og skerða rétt og kjör hins almennra borgara í þágu samfélagsins.

Dregst þingið fram yfir forsetakosningarnar?

Ógnarsamstaða

Öll samninga- og samskiptatækni Lilju Mósesdóttur formanns Samstöðu virðist byggja á hótunum og kúgun. Rauði þráðurinn í hverri hagfræði lausn Lilju á fætur annarri er, að hóta þurfi þessum eða hinum til að ganga að afarkostum, svo snilldin gangi upp.

Það virðist ekki rúm fyrir samræðu- og sáttapólitík í Ógnarsamstöðu. Hvaða hótanir ætli stormurinn hafi fengið í bakið svo hann hrökklaðist fyrir borð?

  

Vill hóta eigendum snjóhengjunnar

Hvað hefur Halldór formaður um þetta að segja?

Halldór Halldórsson formaður Sambands íslenskra sveitarfélaga gagnrýnir harðlega nýja fjárfestingaáætlun ríkisstjórnarinnar og þá aðallega þau áform að verja auknu fé til samgangna á landsbyggðinni.

Þetta mun vera í fyrsta sinn í Íslandssögunni sem „fulltrúi“ landsbyggðarinnar segist ekki vilja meira fjármagn í samgöngubætur, nóg sé komið.

Halldór tekur það skýrt fram að þetta sé hans persónulega skoðun ekki skoðun þeirra samtaka sem hann fer fyrir.

Því væri gaman að heyra hvað formaður Sambands íslenskra sveitarfélaga hefur um þetta að segja, nú þegar við höfum heyrt skoðun Halldórs Halldórssonar.

Atkvæðakaup og liður í að framlengja líf stjórnvalda

Ósprungin sprengja

Það er greinilegur dagamunur á trausti Sjálfstæðismanna á milli í Árborg þessa dagana.

Það sem er í dag var ekki í gær, hvað verður á morgun?

Hvað sem menn segja,  er ljóst að kveikiþráðurinn er stuttur og í honum leynist glóð.

Segja Eyþór njóta fulls trausts

Árborgaríhaldið gerir á sig

Niðurstaðan er frábær segir haltu mér slepptu mér íhaldskonan Elfa Dögg, sem naut nákvæmlega einskis trausts í liði íhaldsins gær, og var sögð ekki meira virði en skíturinn undir skóm Eyþórs Arnalds, nýtur núna 100% trausts sama fólks.

Mikil og rík hlýtur hamingjan að vera á íhaldsheimilinu í Árborg eftir samrunaástarblossann. Eins og sundrungin var alvarleg orðin áður og sáttin sögð rík núna má ljóst vera að einhver varð að lúta í gras, það veit aldrei á gott.

En Framsóknarmaðurinn Helgi S. Haraldsson sem naut 100%  trausts íhaldsins í gær sem vænlegur rekkjunautur íhaldsins, er skíturinn undir skónum í dag og aftur á haug kastað, þar sem Íhaldið þarf ekki lengur á hækju að halda.

Ekkert er líklegra en að "hækjan á haugnum" verði minnug þessa, þegar óhjákvæmilega slettist aftur upp á vinskapinn á íhaldsheimilinu og þeir upphefja ástarbreimið og vilja ólmir taka á ný upp þráðinn þar sem frá var horfið af stuttum en barnlausum ástarfundinum.

Óbreyttur meirihluti í Árborg