Hvenær er nóg komið?

Enn einu sinni stofna Ísraelar til nýrra landnemabyggða á hernumdu landi, í þeim tilgangi að eyðileggja yfirstandandi friðarferli jafnframt því að framkvæma enn eitt opinbera landránið.

Þetta gera þeir í krafti þess að þeim hefur aldrei verið gert að fara að alþjóðalögum, hvorki lagalega eða siðferðislega.

Ísrael hefur engan áhuga á friði fyrr en þeir verða búnir að innlima allt Palestínskt land.

Aðrar þjóðir, ekki hvað síst í þessum heimshluta, hafa mátt sæta efnahagsþvingunum, jafnvel innrásum fyrir að hafa hundsað alþjóðasamþykktir.

Spyrni Obama Bandaríkjaforseti ekki þegar við fótum og setji Ísrael stólinn fyrir dyrnar glatar hann algerlega þeim trúverðugleika sem honum er nauðsynlegur til að geta tekist á við vanda þessa heimshluta. 

Ísrael hefur þá lagt enn einum Bandaríkjaforsetanum fyrir lífsreglurnar.

Er ekki mál að linni.

          

Landnemabyggðir stækkaðar

Allt frosið í landinu helga?

Andúðar, svo ekki sé meira sagt, hefur gætt í garð Svía og sænskra stjórnvalda frá stjórnvöldum í Ísrael, frá því umdeild grein í Aftonbladet um meinta líkamspartasölu Ísraelskra hermanna var birt. 

Carl Bildt sem ætlaði í opinbera heimsókn til Ísrael hefur í kjölfarið afboðað för sína þangað.

Ísraelskir fjölmiðlar segja að Bildt hafi hreinlega ekki treyst sér til þess að standa frammi fyrir „ískulda" í heimsókninni.

Stjórnvöld í Ísrael hafa reynt að hefta tjáningar- og prentfrelsi Norðurlanda og nú síðast í Svíþjóð, en eðlilega ekki orðið ágengt. Að það hafi í síðan í för með sér ískulda í garð Svía segir meira um stjórnvöld í Ísrael en um Svía og Carl Bildt.

Bildt hættir við Ísraelsför

Ætla mætti að næsta skref...

...hinna mannúðar elskandi Breta verði að losa úr ánauð "vini sína og bandamenn" á fangaeyjunni Íslandi, þar sem heil þjóð var, með beitingu hryðjuverkalaganna,  hneppt í áralangt skuldafangelsi að ósekju.

En til að það gerist þarf víst að finnast hér olía.

Viðskiptahagsmunir höfðu áhrif

Hnátan er aðeins sex en...

...þegar búin að átta sig á því hvernig kaupin gerast á eyrinni í Kína.

Sex ára vill verða spilltur embættismaður

Málið verður rannsakað...

 ...en aðeins til málamynda auðvitað, venju samkvæmt.

Fyrirfram gefin niðurstaðan verður auðvitað sú að ekkert sé athugavert við hernaðarstefnuna og aðgerðir hersins.

Mannfallið,  klúðrið og heila klabbið verður í versta falli skrifað á mannleg mistök flugmannsins.

Honum verður alfarið eignaður heiðurinn af þessu og fórnað gerist þess þörf.

Case closed!

Sú staðreynd að manndráp eru megintilgangur allra hernaðaraðgerða verður ekki tekin til umræðu.

 

NATO: Loftárás verði rannsökuð

Ef Ísraelar hafa rænt skipinu...

 ...þá er málið dautt. Þeir verða tæplega gagnrýndir opinberlega hvað þá látnir svara til saka fyrir sjórán eða hvað eina sem þeir gera til að þjóna hagsmunum stór Ísrael.

Þeir vita að þeir geta farið sínu fram hvar sem er í heiminum, athugasemda lítið og haga sér svo sannarlega í samræmi  við það.

  

ESB: Arctic Sea líklega með vopnafarm

Þetta má aldrei, aldrei aftur gerast.

Eitthver mesti hildarleikur í sögu mannkyns hófst  1. september 1939 með innrás Þjóðverja í Pólland.

En það er eitt sem virðist algert tabú í frásögnum af Póllandsstríðinu, en það er þáttur Sovétríkjanna í því máli.

Það er t.d. rangt sem sagt er í þessari frétt að Þjóðverjar hafi lagt Pólland undir sig. Stalín sá sér leik á borði og réðst, samfara innrás Þjóðverja,  inn í Pólland úr austri og lagði undir sig hart nær helming landsins.

Sovétríkin voru því innrásar- og upphafsaðilar stríðsins ekkert síður en Þjóðverjar, þótt þeir hafi ekki hleypt af fyrsta skotinu. En bandamenn kusu að líta framhjá þeirri staðreynd, því þeir bundu vonir við  bandalag við Stalín til varnar útþenslustefnu Hitlers, sem síðar varð þegar Hitler réðst á Sovétríkin í júní 1941.

Sovétríkin lögðu líka undir sig Eystrasaltslöndin og réðust á Finnland til landvinninga, þeir hafa aldrei verið látnir gjalda þess, enda töldust þeir til sigurvegara stríðsins, og sigurvegar fremja ekki stríðsglæpi eins og kunnugt er.

Eftir stríðslok færðu Sovétmenn Pólland til, skáru sjálfum sér væna sneið af Póllandi í austri og tóku samsvarandi sneið af Þýskalandi og skeyttu við Pólland í vestri. Þetta var gert án verulegra andmæla annarra bandamanna.

Annar árásaraðilinn á Pólland varð þannig einn af sigurverum stríðsins, rétt eins og Ítalir sem skiptu um lit í lok stríðsins.

Sorglegasti kafli Evrópusögunnar hófst með innrásinni í Pólland

"Go home yankee go home"

Það gagnar Bandaríkja- mönnum ekkert að skipta um hernaðarstefnu í Afganistan. Það er utan- ríkisstefna Bandaríkjanna í heild og hugmyndafræðin sem hún byggir á sem er vandamálið, ekki fram- kvæmd hennar í Afganistan.

Þetta er sama vandamálið og hjá kommunum í gamla Sovét. Verksmiðjum gekk alltaf illa að framkvæma glæstar 5 ára áætlanir flokksins. Alltaf var gripið til sama úrræðisins til lausnar, verksmiðjustjórinn var sleginn af og nýr skipaður, nú skyldi tekið á því. En niðurstaðan var ætíð sú sama, því það var kerfið, stefnan, sem var gölluð ekki framkvæmd hennar sem slík, því fór sem fór.

Bandaríkjamenn hafa alltaf átt á brattan að sækja þegar frelsisástin grípur þá fyrir hönd annarra og þeir leggjast í víking á fjarlægum slóðum.

Ástæðan fyrir basli þeirra hefur sjaldnast verið hernaðarlegs eðlis. Hún er fyrst og fremst sú að Bandaríkjamönnum er gersamlega fyrirmunað að setja sig í spor heimamanna og hugsunarhátt þeirra.  Þeir hugsa allt út frá eigin rassgati og eins þröngt og kostur er. 

Talibanar höfðu á valdatíð sinni nær alveg útrýmt valmúaræktun í Afganistan. Eftir innrás Bandaríkjanna hófst ræktunin aftur til fyrri vegs og „virðingar“ með svo skjótum hætti að undrun sætti.

Nú dafnar eiturlyfjaútflutningurinn þaðan sem aldrei fyrr og eitrið sprautast í æðar barnanna okkar hér á vesturlöndum. Þökk sé hinni Bandarísku frelsisást.

Besta framlag Bandaríkjamanna til friðar í heiminum væri að halda sig heima.

Breyta verður um stefnu

Að geta skilið kjarnann frá hisminu.

Þetta er sannast sagna undarleg frétt. Eðli máls samkvæmt hefði mátt búast við að þetta væri frétt um sorg og söknuð, um eiginkonu Edward Kennedy börn þeirra, tengdabörn og barnabörn og aðra ættingja og vini og minningar þeirra um ástvinin sem þau voru að kveðja hinstu kveðju.

Nei fréttin fjallaði öll um Brarck Obama Bandaríkjaforseta, ekki er minnst einu orði á aðstandendur þess látna.

Það má velta því fyrir sér hvað hefði orðið umfjöllunarefni blaðamannsins hefði Obama ekki verið við útförina.

Obama kvaddi vin og læriföður

Enginn er í augnablikinu sjáanlegur...

...sem líklegur þingmaður  Massachusetts í stað Edwards Kennedys. En það er nú þannig að í þessu „landi lýðræðisins“ verður lýðræðið ekki látið þvælast fyrir við val hans.

Bandarískir þingmenn hafa ekki varamenn sem taka við falli þeir frá eða hætti þingmennsku af öðrum ástæðum. Ekki er boðað til aukakosninga heldur er það alfarið í höndum Ríkisstjóra viðkomandi fylkis að skipa nýjan þingmann.

Ríkisstjórinn getur þess vegna,sýnist honum svo, skipað pólitískan andstæðing fyrri þingmanns og raskað þannig meirihluta á þinginu.  Þetta er hluti af hinu Bandaríska lýðræði sem margir hér á landi horfa til með blik í auga og tár á hvarmi.  

Allt í óvissu um eftirmann Kennedys