Mulningur #6

1.3.2010 | 23:19

  Skurđlćkningar Skurđlćknir á sjúkrahúsi var á stofugangi. Hann kom ađ einum sjúklinga sinna, sem hann hafđi skoriđ upp viđ kviđsliti ţrem dögum áđur. Lćknirinn las manninum pistilinn fyrir ađ hafa ekki fariđ fram úr eins og fyrir hann var lagt. 

„Ţú getur trútt um talađ,“ svarađi sjúklingurinn önugur. „Ţú veist ekkert hvernig ţetta er.“ 

„Ég veit nákvćmlega hvernig ţetta er,“ svarađi lćknirinn jafnsnúđugur. „Ég gekkst undir sömu ađgerđ í síđasta mánuđi og var kominn aftur til vinnu á ţriđja degi eftir ţađ. Ţađ var enginn munur á ađgerđinni sem var gerđ á mér og ţeirri sem var gerđ á ţér.“

  „Jú einn ađ minnsta kosti,“ svarađi sjúklingurinn, „ţú hafđir annan lćkni.“


Flokkur: Mulningur | Breytt s.d. kl. 23:20 |

« Síđasta fćrsla | Nćsta fćrsla »

Athugasemdir

1 Smámynd: Sveinn Elías Hansson

Ég ćtti kanski ađ segja ţetta viđ lćkninn minn, ég var nefnilega á sjúkrahúsi í síđustu viku, og hann var eiginlega undrandi hvernig mér tókst ađ láta leggja mig inn út af svona smáađgerđ sem framkvćmd var úti í bć.

Góđ saga.

Sveinn Elías Hansson, 2.3.2010 kl. 00:17

Bćta viđ athugasemd

Ekki er lengur hćgt ađ skrifa athugasemdir viđ fćrsluna, ţar sem tímamörk á athugasemdir eru liđin.