Heyrði raddir....

....og talaði tungum ....á táknmáli!

Geri aðrir betur.

Túlkurinn segist hafa heyrt raddir

Íslenskur meðaltalsreikningur bjargar KSÍ

Ekki þarf að fjölyrða um það fjaðrafok sem varð þegar KSÍ skeit í bólið sitt og seldi  miðana á landsleikinn við Króatíu í skjóli nætur.  

Í dag voru um 300 ónotaðir Króatíumiðar seldir og hófst salan kl. 14.00 og lauk sennilega á sama tíma.

 Forsvarsmenn KSÍ hafa með tímasetningunni bjargað andlitinu, nú geta þeir með nokkru sanni sagt að miðasalan á leikinn hafi hafist að meðaltali kl. 09.00.

 

 

 

 

 

 

300 aukamiðar í sölu kl. 14

Ég hafði rangt fyrir mér

Ég hélt að Hringekjan, „skemmtiþátturinn“  með biskupssyninum, sem sýndur var á RUV 2010-2011, myndi  aldrei verða toppaður sem leiðinlegasta  sjónvarpsefnið sem frameitt hefur verið á Íslandi.

Ég verð að viðurkenna að ég hafði rangt fyrir mér. Hringekjan var nánast áhugavert sjónvarpsefni í samanburði við spurningaþáttinn „Vertu viss“ sem fór í loftið á RUV í kvöld.

„Vertu viss er spennuþrunginn skemmtiþáttur þar sem bókstaflega allt getur gerst“, segir í kynningu á RUV.  En það gerist nákvæmlega ekkert, spennan er minni en engin, flatneskjan er alger. Það örlar ekki á skemmtun eða spennu sem er frumskilyrði fyrir áhorfi á þátt sem þennan. Svei mér ef það leynist ekki meira líf í tilkynningalestri á rás 1, en þessu andvana fyrirbæri.

Raunar er erfitt að sjá út á hvað þátturinn gengur og hvaða erindi hann á við áhorfendur. Þátturinn er fullkomin sóun á og peningum og besta tíma sjónvarpsins. Það er annars leiðinlegt að sjá þann stórgóða sjónvarpsmann Þórhall  Gunnarsson verða slíku floppi að bráð.

Vonandi verður þátturinn slegin af sem fyrst.

Gunnar á völlum

Þættir RUV um Gunnar á Völlum eru sennilega flestum skjárýnum nokkur ráðgáta. Ætla mætti að þáttunum sé ætlað að vera íþróttalegs eðlis með gamansömum tón, ef marka má þema þáttana.

 

En ekkert er fjarri sanni. Efnistökin og úrvinnslan eru hrein fásinna, nákvæmlega ekkert stendur eftir, eftir hvern þátt, áhorfendur sitja eftir sem eitt spurningarmerki.

 

Ekkert íþróttalegt er við þessa þætti, ekkert fræðandi, ekkert uppbyggilegt, ekkert fyndið, ekkert, nákvæmlega ekkert nema undrunin og spurningin hver ákvað að eyða almannafé í þessa vitleysu?

 

Hafi þessir þættir átt að vera fyndnir þá hefur það aðeins tekist í ljósi þess að hugmyndafræðin á bak við þættina verði einhver mesti niðurgangur sögunnar.

 

 

Allt skal jafnað út og gert að bragðlausum hræring

Þessi kynjajöfnunarmanía er komin út fyrir allt sem eðlilegt getur talist.

Væntanlega munu þessir öfga- kynjajöfnunarsinnar í framhaldinu leggja til að keppendur á Ólympíuleikana og aðra íþrótta- og keppnisviðburði verði valdir eftir kyni, en ekki getu og árangri.

Þá verður krafa um að karlalandsliðið í handboltanum verði kynjajafnað og svo auðvitað kvennalandsliðið í fótboltanum, sem stendur sig langtum betur en karlalandsliðið. Kvennaliðið þarf auðvitað að kynjajafna niður um nokkra getuflokka, þar til það hættir að skyggja á karlalandsliðið og gera því skömm til.

Kynjareglur í þágu fyrirmynda

Hér sést það sem Keira Knightley vill ekki sýna

Leikkonan Keira Knightley aftekur með öllu að sýna á sér beran bossann á hvíta tjaldinu. Brjóstunum er hún hinsvegar ófeimin að flagga fyrir aur og vonandi fær hún greitt fyrir gæðin frekar en magnið.

                         

Áður en þetta verður blautlegra er rétt að geta þess að aðeins andlitið er leikkonunnar.

Brjóst í lagi en bossinn ekki

In memoriam

Herbert Lom varð ódauðlegur með leik sínum í Bleika pardusnum á móti Peter Sellers.

 

Herbert Lom látinn

Einstakt afrek

Þessi auglýsing er tær snilld. Það þarf snillinga og kraftaverkamenn til að gera efni, með þátttöku Árna Johnsen, skemmtilegt. Það hefur aldrei tekist áður og næsta vonlítið að muni gerast aftur.

„Þjóðhátíð blásin af?“ slær í gegn

Risvandamál

Þeirri gleði verður vart með orðum lýst að Kim Kardashian skuli loks hafa hlotið náð fyrir augum Beyoncé og sú síðarnefnda tekið þá fyrri í sátt og sinn umgangshóp. Þröngsýni og kali B í garð K hefur valdið verulegum óróleika á stjörnustórmarkaðinum.

Allt frá því einhver reið einhverju sem hann eða hún átti ekki að serða, hefur þetta mál valdið verulegu  falli á stjörnugengisvísitölunni, sem aftur hefur valdið keðjuverkandi falli risvísitölunnar í Hollywood.

En núna þegar Beyoncé brosir opinberlega til Kim með langrifunni er von til að meiri reisn færist aftur yfir Hollýhæðir og muni breiðast út sem eldur í sinu.

Það er von manna á framhjáhaldsmarkaðnum í Hollý að ástandið lagist sem fyrst, í það minnsta þannig að þeir sem ekki ná að eðla sig með næsta manni eða konu fyrir hádegi geti í það minnsta náð að ljúka því fyrir seinna kaffi.

 

Loksins tekin í sátt af Beyoncé

Drepleiðinlegt sjónvarpsefni (umsögn)

Ég horfði í kvöld, í fyrsta sinn og pottþétt í það síðasta,  á þátt af  „gamanþáttunum“ Mið-Ísland á Stöð2. Ég veit ekki af hverju ég lagði það á mig að horfa á þáttinn til enda. Ég hef aldrei áður, og geri vonandi ekki aftur, sóað tíma mínum jafn illa.

Það er undarlegt að þetta sjónvarpsefni eigi að teljast gamanefni því allir, handritshöfundar jafnt sem leikarar, virðast hafa forðast það markmið hvað mest þeir gátu. Ekki örlar á húmor, gamansemi hvað þá kaldhæðni,  flatneskjan er alger.

Ef þetta væri Bandarísk þáttaröð myndu þættirnir sópa að sér Razzies verðlaunum. (Þau verðlaun eru andstaðan við Óskarinn) Því leitun mun vera að jafn ómerkilegu, misheppnuðu, leiðinlegu,  lélegu og fúlu sjónvarpsefni og þessu. Þetta mun hafa verið næst síðasti þátturinn í syrpunni. Það eina fyndna við þessa þætti væri sú fyrra að  mönnum dytti í hug að framleiða fleiri slíka.

Rétt er að taka það fram, að ég ákvað að vera eins jákvæður í þessum skrifum og mér væri mögulegt.