Aldrei aftur Katar

Það er greinilegt að eitthvað er bogið við dómgæsluna í leikjum Katar á mótinu. Um þverbak keyrði dómgæslan í leik þeirra gegn Pólverjum. Um það verður ekki deilt, slík var hrópleg og grímulaus hlutdrægni dómaranna.

Vonlaust er að um tilviljun sé að ræða. Spurningin er ekki hvort, heldur hvernig þrýstingi eða „tilliðkun“ hafi verið beitt á dómarana af hálfu Katar. Fróðlegt verður að sjá hvernig dómgæslunni verður háttað í úrslitaleiknum, þegar allt er undir!

Ef dómgæsla mótsins í heild sinni verður ekki að móti loknu vegin og metin af alþjóahandknattleikssambandinu er eitthvað mikið að á þeim bænum. Raunar hefur því verið haldið fram að valið á Katar, sem mótshaldara, sanni að svo sé, svo ekki sé talað um allt svínaríið fyrir mótið, hvaða lið væru með og hver ekki.

Þessa móts í Katar verður sennilega helst minnst í framtíðinni fyrir það að þar var, frá íþróttalegu sjónamiði, allt eins og það átti ekki að vera. Peningarnir hafa sennilega endanlega gengið af íþróttaandanum dauðum.

Svo hefur Katar líka keypt HM í fótbolta 2022. Ekki verður fjárausturinn í alla þætti mótsins minni í þeirri dellu allri en handboltanum nú. Katar á meiri peninga en sand og því verður máttur fjármagnsins nýttur til hins ýtrasta og íþróttin, sem slík, verður á endanum eina fórnarlambið.

Katar í sögubækurnar

Vekur dugleg rassskelling þjóðina af draumi fáránleikans?

Þá er hann loks runninn upp fótboltadagurinn mikli sem allir hafa beðið eftir. Þeir sem hafa fótbolta í höfuðsstað, hugsa og tala ekki um annað en fótbolta, eru auðvitað löngu orðnir vindlausir af óþreyju.

En meirihluti þjóðarinnar hefur beðið dagsins, ekki vegna ástar á fótbolta heldur af þeirri augljósu ástæðu að þá myndi umræðunni, öllu  umrótinu og fáránleikanum  um þennan hégóma vonandi linna. Þá gætu fjölmiðlar aftur snúið sér að málefnum sem máli skipta fyrir þessa þjóð.  

Ekki ætla ég að ganga svo langt að vonast eftir tapi í kvöld, en óneitanlega yrði sú útkoma betri til að losna við fjölmiðlafár framtíðar.  Umfjöllunin um þennan leik sýnir að íslendingar og fjölmiðlar sér í lagi hafa ekki þroska til að höndla sæti á HM. Fram að HM yrði um fátt annað fjallað en heimsmeistaratitilinn, sem væri í höfn, aðeins þyrfti að skreppa til Brasilíu til að sækja hann, svona formsins vegna.

 Þessi þjóð hefur annað og þarfara að gera, hún á eftir að hysja upp um sig buxurnar, eftir „hið svokallaða hrun“, það verður ekki gert með dagdraumum um sigurför til Brasilíu.

 

 

Fertugasti landsleikur fyrirliðans

Karlrembu Samband Íslands

Það hefur aldrei verið ljósara en í dag að kvennalandslið Íslands í knattspyrnu stendur karlalandsliðinu ljósárum framar í getu og frammistöðu, en að samaskapi jafn aftar að öllum aðbúnaði og stuðningi.

Það er komin tími til að KSÍ – Karlrembu Samband Íslands- manni sig upp og gyrði í brók. Í stað þess, í eigin auglýsingaskini og til þess að fela eigin skömm, að gauka málamynda bónus að kvennalandsliðinu fyrir glæsilegan árangur þá viðurkenni þeir einfaldlega að straumhvörf hafi orðið í Íslenskri knattspyrnu og geri í framhaldinu það eina rétta.  

Sem er að alger umskipti verði á þeim fjármunum sem til landsliðanna renna, konurnar fái þau framlög að sem karlarnir fá núna og öfugt. Þannig og aðeins þannig verður réttlæti náð. – Það er að segja ef það er markmið KSÍ að vera raunverulegt Knattspyrnu Samband Íslands en ekki eitthver karlrembu hagsmunaklúbbur.

Skipta á milli sín 10 milljónum króna

Leikur Eiður Smári með Grindavík á næstu leiktíð?

Eiður Smári Guðjohnsen er einhver ofmetnasti knattspyrnumaður Íslandssögunnar. En hvað sem því líður þá er hann endanlega kominn á botninn,  náði raunar aldrei að lyfta sér langt frá honum. Það sést best á því að hann gengur núna milli liða með grasið í skónum og bæn í augum. Þessa stundina beinir hann sjónum sínum að Cercle Brugge í Belgíu, sem er helsti fallkandídatinn í þarlendri  knattspyrnu.

En trú mín er sú að þeir Belgísku muni ekki hafa hug á að veikja liðið enn frekar og því vísa Eið frá. Þá á Eiður aðeins einn kost eftir, neiti hann enn að sjá sína sæng útbreidda. Það er að ganga til liðs við fallið úrvalslið Grindavíkur. Þar gæti hann átt von  því í því félagi ráða menn sem sett hafa, oftar en ekki, kíkinn fyrir blinda augað í mannaráðningum. Eins og sést best á þeirri glópsku að ráða sem þjálfara á yfirstandandi leiktíð, útbrunnustu risaeðlu þeirrar stéttar, Guðjón Þórðarson.

Þessir tveir fortíðarljómar, Eiður og Guðjón, gætu þá í sameiningu afrekað það á næstu leiktíð að skila Grindavík niður í 2. deild áður en þeir og aðdáendur þeirra átta sig endanlega á því að þeirra tími er löngu liðinn.

Verða Eiður Smári og Arnar samherjar?

Alger gullmoli

Aníta Hinriksdóttir er frábær íþróttakona, sem þegar hefur orðið sér og þjóð sinni til sóma. Þrátt fyrir ungan aldur eða einmitt vegna hans, er ljóst að Aníta er hreinn gullmoli. 

Aníta er rós sem á eftir að prýða afrekshnappagat þjóðarinnar um ókomin ár, því afrekaskrá hennar er klárlega aðeins nýopnuð.

Aníta í 4. sæti á HM 19 ára og yngri

Alfreð Gíslason sem næsta landliðsþjálfara!

Guðmundur Guðmundsson hefur því miður ákveðið að hætta sem þjálfari handboltalandsliðsins eftir Ólympíuleikanna í sumar. Guðmundur hefur staðið sig með afbrigðum vel og skilað landsliðinu lengra en bjartsýnustu menn þorðu að vona. En hans ákvörðun ber að virða.

Efniviðurinn í liðinu er góður en til að virkja hann og skila liðinu áfram til góðra verka dugir ekki að einhver aukvisi leysi hetjuna Guðmund af hólmi.

Alfreð Gíslason er besti kosturinn og raunar sá eini, sé mönnum alvara að halda landsliði Íslands í handbolta í þeim gæðaflokki sem það hefur skipað sér í með dugnaði, hörku og fyrirtaks leiðsögn og þjálfun.

Fáum því Alferð til leiks, hvað sem það kostar.

Hrikalega stoltur

Jæja þá er Guðjón Þórðarson allur...

...sem þjálfari Grindavíkur, ef einhver fótur er fyrir þeim óstaðfestu flugufregnum sem flugu um bæinn, að ynnist þessi leikur ekki, tilheyrði þjálfarastarf Guðjóns fortíðinni.

Nema auðvitað að hinir sérstöku og undarlegu áhugamenn um Guðjón Þórðarson, sem virðast ráð ferðinni í Grindavík, ákveði að renna enn frekar  í eigin skít og stofna til enn frekari klofnings og líti á glópalánsjafnteflið núna sem eitthvert "Guðjóns kraftaverkið" og kjósi að fresta því enn um sinn að taka á vandanum, með von um betra veður í næsta leik.

Þvílík staða sem það er líka fyrir Grindavík, að standa grafinn á botni deildarinnar og sjá drauminn um toppsæti í deildinni aðeins sem dauft ljós í endanum á löngu röri. Og í sjá þokkabót að Guðjón skyggja á daufa skímuna.

Það er ekki uppbyggilegt fyrir liðið sem slíkt að sjáfyrir sér að leiktíðin framundan fari aðeins í það að forða liðinu frá falli,  verði Guðjón áfram við stýrið.

Ég býð hundinn minn fram sem þjálfara, hann er varla verri en vargurinn, hið minnsta hefur hann engan bitið til þessa.

Burt með varginn, burt með hann!

Grindavík tryggði sér stig í uppbótartíma

Rekum Guðjón, rekum hann, ekki seinna en í gær!

Þær voru kaldar kveðjurnar sem Guðjón Þórðarson knattspyrnu „þjálfari“  Grindavíkur sendi liði sínu í fréttum eftir leikina við Keflavík og Fram. Hann sagði eitthvað á þá leið að liðið væri samansafn vesalinga, sem ekkert gæti í fótbolta eða nennti að spila hann.

Þetta eru skemmtileg og uppbyggjandi skilaboð, sem hann sendir sínu liði, eða hitt þó heldur. Hlutverk þjálfara hlýtur að vera umfram allt annað að byggja liðið upp ekki síst andlega og stappa í það stálinu og ekki hvað síst í mótlæti, en ekki að brjóta það niður.

Hverju hefur þessi vindbelgur verið að sinna undanfarnar vikur? Varla þjálfun liðsins, svo mikið er víst, sé litið til árangursins.  Nú hefur enn eitt stórtapið bæst við afrekaskrá Guðjóns í Grindavík. Það verður fróðlegt að heyra hverju hann kennir um núna, ekki sjálfum sér svo mikið er víst, hans egó er meira virði en árangur liðsins.

Ég labbaði um daginn, einu sinni sem oftar, í gegnum vallarsvæðið , þá stóð yfir æfing í austan strekking og kalsa. Liðið var að sprikla inn á æfingarvellinum, en Guðjón hvar var hann? Jú hann húkti, ásamt aðstoðarmönnum, hokinn upp við skjólgirðinguna við enda  aðalvallarins, í skjóli, blessaður karlinn. Þannig er Guðjón,  hann passar alltaf uppá að vera sjálfur í skjóli en lætur aðra taka skellina.

Ég er fráleitt áhugamaður um knattspyrnu, en hef metnað fyrir mínu samfélagi.  Það væri sorglegt fengi þessi „bitvargur“ og kjaftaskur að leika lausum hala nógu lengi til að koma í veg fyrir að Grindavík hafi möguleika á að vera meðal efstu liða í deildinni.

Hvað er þetta vindbelgs viðrini að gera í stöðu þjálfara? Hann brást Grindavík áður og hann bregst Grindavík  líka núna. Tími Guðjóns sem þjálfara er löngu liðinn.  Í ljósi ferils Guðjóns átti auðvitað ekki að ráða hann en það var því miður gert, þrátt fyrir miklar efasemdir og viðvaranir.

Grindvíkingar hífum upp um okkur brækurnar, bætum fyrir mistökin, stöndum uppréttir og rekum fíflið strax!

Allt er betra en þetta!

  

Þetta er fótboltaandinn í hnotskurn

Er þetta ekki fótboltinn í hnotskurn, guðlegur átrúnaður stuðningsmanna á sínu liði og að samaskapi rudda- og fjandskapur í garð annarra liða og stuðningsmanna þeirra?

Þegar maður heyrir umræður um fótbolta þá snýst umræðan minnst um íþróttina sjálfa heldur hvað „okkar“ menn sú miklið snillingar en andstæðingarnir miklir hálfvitar og asnar.

Hún virðist ekki stuðla að bættum anda aðdáenda sinna og mannasiðum þessi íþrótt.

Chelsea skammast sín fyrir stuðningsmennina

Sæti á Ólympíuleikunum í augnsýn

Þeir eru á góðri siglingu strákarnir, þeir hafa greinilega fundið taktinn.

Áfram Ísland!

 

Íslenska landsliðið á Ólympíuleikana