Gordon Brown ætlar ekki.....

  

.

.

.

.

.

.

.

.

.

...að láta af embætti.

Þvert á móti þá boðar hann pólitíska hreingerningu!

Verði ykkur að góðu!

Gordon Brown ætlar ekki að víkja

Sparnaðartillaga, allrar athygli verð.

Í símatíma á útvarpi Sögu í morgun kom hlustandi með hugmynd, sem er allrar athygli verð, til sparnaðar hjá ríkinu.

Stórfé mætti t.d. spara í fangelsismálum. Í stað rándýrrar vistunar í yfirfullu fangelsi, mætti gera mönnum þá refsingu fyrir afbrotin að þurfa daglega að hlusta á upptökur af pistlum Jóns Vals Jenssonar á útvarpi Sögu.

Þetta er óvitlaus hugmynd sem hægt er að framkvæma með tiltölulega einföldum búnaði. En til að þetta flokkist ekki undir pyntingar má dagleg spilun ekki vara nema nokkrar mínútur.

Það mun án efa halda mönnum á sporinu, eigi þeir von á að fá Jón Val í eyrað fyrirvaralaust, bregði þeir út af.

Því miður fann ég ekki betri mynd af Jóni, vona að mér fyrirgefist það.

Mæl þú.....

 

....manna heilust Ragna Árnadóttir, dómsmálaráðherra!

Hlúum að löggæslu til lands og sjávar.

Mikilvægt að hlúa vel að lögreglunni

Við megum ekki spara, okkur til skaða.

 

Til allrar lukku varð ekki manntjón þegar hafn-  sögubátnum hvolfdi við björgun togarans Sóleyjar Sigurjóns af strandstað fyrr í dag.

Varðskipið Týr og Norska varðskipið Harstad náðu togaranum á flot. Óvíst er að það hefði tekist, hefði Harstad ekki notið við. 

Harstad er systurskip nýja varðskipsins Þórs, sem er í smíðum fyrir Landhelgisgæsluna í Chile. Aðkoma Harstad að strandinu sýnir hversu brýn þörfin er orðin á svo öflugu nýju skipi.   

Fiskiskip okkar eru orðin það stór sum hver að varðskipin okkar, ráða hreinlega ekki við svona verkefni. Svo ekki sé talað um stærri skip sem leið eiga um lögsögu okkar.

Það var lán í óláni að strandið varð þegar best var og blíðast. Oftar en ekki eru þær aðstæður að óveður er í aðsigi og aðeins nokkurra klukkutíma svigrúm til aðgerða.

Ef ekki hefði tekist að ná togaranum á flot og strandið fengið á sig storm hefði togarinn sennilega ónýst og þetta smá óhapp orðið að stórtjóni. Ef ekki er til í landinu öflugt björgunarskip, getur það orðið dýrt og of seint ef bíða þarf eftir skipi að utan til bjargar.

Því eru þær hugmyndir, sem heyrst hafa, að nýi  Þór komi ekki hingað heldur verði leigður Norsku strandgæslunni, í sparnaðar skyni, ekki aðeins stórundarlegar heldur beinlínis hættulegar.

Hætt komnir þegar lóðsinn sökk

Pétur hefur tilfinningar......

.....það sést best á því að honum svíður meira að sjá rifinn seðill en brostin hjörtu.

Pétur er harmi lostinn

Tímamótaræða, orð í tíma töluð

Ræða Obama Banda-  ríkjaforseta í Kaíró í morgun er tímamótaræða, sem getur orðið vísir að nýju upphafi, nýrri hugsun og nýtri framtíð.

Hér kveður við nýjan, gerbreyttan og ferskan tón frá Washington, tón sem jafnvel bjartsýnustu menn voru farnir að efast um að þaðan gæti komið.

Forsetinn kastar burt þeirri stefnu sem ríkjandi hefur verið vestur þar um langa hríð, stefnu þröngsýni, öfga, og forræðishyggju, stefnu sem aðeins gat alið á tortryggni, hatri og ofbeldi.

Forsetinn réttir fram sáttahönd, hönd vonar og bræðralags milli ólíkra menningar- og trúarsamfélaga.

Ég hygg að jafnvel kunni að líða einhver tími áður en öllum verði að fullu ljóst hversu risastórt og markvert skref Obama hefur stigið með þessari ræðu.

Fyrsta verk Obama, til að sýna að hugur fylgi máli, hlýtur að vera, að gera Ísraelsstjórn það fyllilega ljóst að sá tími sé liðinn að þeir geti farið sínu fram að vild. Þeim verði gerður sá eini kostur að skila herteknu landi, leggja af landtökubyggðir, tryggja Palestínumönnum sitt land og semja frið við sjálfstætt ríki Palestínu.

Gerist þetta ekki, verður þetta skref fram til friðar að risastökki afturábak.  Við heimsbyggðinni blasir þá  að þessi ræða hafi verið orðin tóm og þær vonir sem við hana vöknuðu, verið tálsýn ein.

 

Obama hvetur til nýs upphafs