Mulningur #12

Fyrir nokkrum árum þurfti stjórn dýragarðsins í Kirby Misperton í Englandi að greiða fólki bætur fyrir muni sem aparnir í dýragarðinum þrifu af því.

Menn furðuðu sig á því hve mikið af því sem þurfti að bæta voru gleraugu. Rannsóknarnefnd var sett á laggirnar og eftir ýtarlega rannsókn leysti hún málið.

Aparnir náðu gleraugunum af fólkinu þegar það laut fram til að sjá á lítið skilti, með enn minna letri, sem fest var á apabúrið.

Á skiltinu stóð:

„VARÚÐ ÞESSIR APAR STELA GLERAUGUM.“

 

Heldur ESB að allir Íslendingar séu haldnir Stokkhólmsheilkenninu?

Þeir ættu nú ekki að vera hissa hjá Evrópusambandinu þótt áhugi Íslendinga á inngöngu í ESB fari minnkandi. ESB hefur lítið annað gert en reisa Íslandi veggi og hækka þröskulda vegna Icesave-málsins.

Ef áhugaleysi okkar veldur þeim áhyggjum gætu þeir reynt að beita sér fyrir því að aðildarlöndin slaki aðeins á hengingarólinni um háls Íslendinga.

Ef ekki verða þeir bara að velta vöngum áfram.

Áhyggjur af áhugaleysi Íslendinga

Ó nei...

...ekki aðra Keikó vitleysu. Þá er betra að hakka hann strax í refafóður.

 

Vill frelsa háhyrninginn Tilly

Hræsni og annað „skítlegt eðli“.

Ég hef alla tíð verið þeirrar skoðunar að forsetinn, sem kjörinn er beinni kosningu af þjóðinni, sé afar mikilvægur öryggisventill þjóðarinnar ef stjórnmálin fara af sporinu. Málskotsréttur forsetans er nauðsynlegur til að svo geti verið. Málskotsréttinn má aldrei nema brott  úr stjórnarskránni, eins og sumir hafa talað fyrir.

Sjálfstæðismenn mega þessa dagana vart vatni halda af hrifningu og aðdáun á forseta lýðveldisins. Þeir rymja og vella af ánægju og sælu yfir hverju hans fótmáli og andadrætti, rétt eins og þar færi endurholdgað eitt af gengnum formannsgoðum flokksins.

Var gleði Sjallana í garð forsetans með þessum hætti þegar hann hafði synjað fjölmiðlafrumvarpinu? Nei  þá orgaði allt liðið venju fremur og óskapaðist með tilheyrandi aurmokstri, rífandi hár sitt og skegg. Margir fullyrtu t.a.m. að forsetinn hefði framið valdarán, því samkvæmt stjórnarskránni hefði hann hreint ekkert málskotsvald og túlkuðu stjórnarskránna á þann hátt er best henntaði og kröfðust þess, til að taka af alla vafa að þetta ákvæði yrði fjarlægt úr Stjórnarskránni með það sama.  

Þessi ofurhrifning og tilbeiðsla þeirra á forsetanum er ný af nálinni og örugglega þarf lítið til, svo þessi bráðaást hrökkvi aftur niður á fyrra plan. Forsetinn mátti, til skamms tíma, vart  hósta eða ropa án þess að flokkurinn færi á hliðina með tilheyrandi ofstopaviðbrögðum á hamfaramælikvarða, þar sem menn  organdi, hlandblautir af vandlætingu spöruðu ekki stóryrðin og skítinn.

Nú allt önnur  Ella uppi og nú þakka þeir örugglega sínum sæla fyrir að hafa ekki haft til þess afl að nema málskotsrétt forsetans brott úr Stjórnarskránni eins og hugur þeirra stóð til.  Þeir hafa með málflutningi sínum núna staðfest þetta ákvæði stjórnarskrárinnar og geirneglt það í bak og fyrir, þrátt fyrir fyrri fullyrðingar um annað.

Sem dæmi um smásmuguhátt Sjálfstæðismanna  í garð forsetans, má nefna opinbera heimsókn forsetahjónanna á sunnanverða Vestfirði 1996. Í ávarpi  sem forsetinn hélt í einhverri móttökunni þar vestra kom hann inná ástand veganna á Barðaströndinni, sem honum og öðrum blöskraði.

Það var eins og við manninn mælt að Sjálfstæðismenn, sem þá fóru með samgöngumál í ríkisstjórninni, fóru gersamlega á límingunum og í kjölfarið fylgdu blaðagreinar í stöflum og viðtöl á viðtöl ofan þar sem forsetanum voru ekki vandaðar kveðjurnar.

Það var skoðun mín þá og er enn að ekkert sé við það að athuga þó forsetinn tjái sig um þau málefni sem á þjóðinni brenna, hafi hann til þess ríka ástæðu. Ég studdi synjun forsetans, bæði á fjölmiðlalögunum og Icesave, enda réttur hans til þess stjórnarskrárvarinn.

En það skemmtilega er að forsetinn, sem forðum mátti ekki nefna holurnar á Barðaströndinni, né aðra heilaga hluti,  má núna..., ja... setja Sjálfstæðismenn embættinu og forsetanum einhverjar skorður þessa daganna?

 

Þessari grímulausu hræsni og  falsi Sjálfstæðisflokksins var á góðri stundu best lýst sem  „skítlegu eðli“.

  

Segir ríkisstjórn á brauðfótum

Hvaða, hvaða?

Hundsa menn erlendis  alfarið þá „staðreynd“ að íslensk stjórnvöld hafi ekki komið nærri einu eða neinu og engan þátt átt í hruninu. Vita menn erlendis ekki að ástandið hér er alfarið einhverjum „Lehman Brothers“ og þvílíkum dónum erlendum að kenna?

Þeirri skoðun virðist líka vaxa hratt fiskur um hrygg innanlands ef marka má fylgisaukningu Sjálfstæðisflokksins, sem vinnur baki brotnu að því einu að breiða yfir sinn eigin fortíðarvanda. 

   

Íslendingum sjálfum að kenna

Leiftur framtíðar og ómur fortíðar.

Í seinnihluta myndskeiðsins sem fylgir þessari frétt leikur framtíðar formannsefni  Framsóknarflokksins aðal hlutverkið.

Þ.e.a.s. ef svo ólíklega færi að Sigmundi Davíð Gunnlaugssyni mistækist að gera sjálfan sig að  „bautasteini“  flokksins.

Bragi bóksali sagði í síðasta Kilju þætti að Sigmundur Davíð væri gott dæmi um pólitíkus sem gleymdist áður en hann byrjaði. Er hægt að orða það betur?

 

Fundur líklega síðar í vikunni