Fórnarlambið

Þá liggur það fyrir, Geir H. Haarde er ekki sekur um annað en að vera fórnarlamb óvandaðra manna sem höfðu hann að ginningarfífli.

Hver laug Geir fullan? Böndin hljóta óneitanlega að berast að seiðkarlinum í Svörtuloftum, var ekki opin lína á milli þeirra félaga þessa örlagaríku daga?

Það ætti að vera hverjum manni næg refsing fyrir að setja landið á hliðina að vera hafur að fífli.

Geir er full refsað.  Málið dautt!

Hrunið ekki rakið til stjórnmála

Er það ekki yndislegt...

...að flokkur flokkanna, hinn mikilfenglegi Sjálfstæðisflokkur skuli fela sig á bakvið Ingibjörgu Sólrúnu Gísldóttur í viðleitni sinni til að koma í veg fyrir að Árna Matt og Geir Haarde verði stefnt fyrir landsdóm.

Ekki varð annað skilið af Bjarna Ben í kvöldfréttum útvarps að afstaða Sjálfstæðimanna réðist fyrst og fremst af velferð Ingibjargar og hennar hagsmunum.

Hver tárast ekki yfir manngæskunni  og kærleikanum?

„Ekki traustvekjandi tillaga“

Leyndardómurinn í sandinum.

Sandurinn í Landeyjarhöfn er að sögn Perlumanna meiri og ástandið verra en þeim hafði órað fyrir. En þeir ganga til verks af krafti og bjartsýni og dæla upp sandinum og flytja hann um set enda svo um mælt af þeim vitrari mönnum.

Þetta minnir mig á brandara sem gekk fyrir margt löngu  um sjúklinga á Kleppi og próf sem þeir voru látnir ganga í gegnum til að ákvarða um heilbrigði þeirra.

Brandarinn var á þá leið að úti undir vegg við Kleppspítalann var sandhrúga mikil að vöxtum. Sjúklingarnir  voru látnir moka sandinum í fötur og bera þær síðan upp á efstu hæðina inn í herbergi og hvolfa úr fötunum á gólfið.

Sjúklingarnir voru látnir endurtaka sandmoksturinn, burðinn upp, og allt ferlið aftur og aftur, enda var því lofað að þeir yrðu útskrifaðir um leið og allur sandurinn yrði kominn upp á loftið.

Þegar einhver sjúklingurinn áttaði sig loks á því að sandurinn, sem hann hafði borið upp daginn út og daginn inn, var alltaf sami sandurinn, því sandurinn rann jafnharðan aftur niður í hrúguna úti, þá taldist hann hæfur til útskriftar.

Það virðist langt í land með að þeir sem um Landeyjahöfn höndla verði útskrifaðir.

„Verra en við bjuggumst við“

„Guð blessi Ísland“ , var það ósk eða staðreynd?

„Fréttaskýring: Athafnaleysi þriggja ráðherra jafngilti vanrækslu.“

Undarleg er hún þessi setning. Hvað getur  vanræksla verið annað en skortur á nauðsynlegum viðbrögðum, athöfnum eða aðgerðum o.s.f.v.,  hvað sem góðum ásetningi  kann að líða. Ráðherrar hafa í gegnum tíðina án efa og óhjákvæmilega gerst sekir um ýmiskonar vanrækslu en slíkt þarf í sjálfu sér ekki að vera alvarlegt nema af hljótist tjón.

Ekki fer á milli mála að tjón hlaust af þeirri vanrækslu sem til umræðu er, ekki lítið tjón eða smávægilegt, ekki nokkuð, ekki verulegt, ekki mikið - heldur tröllaukið og skelfilegt tjón.

Hvort sem menn vilja kalla það viðsnúning, bakslag, áfall, hamfarir eða hörmungar er ljóst að annað eins hefur aldrei yfir Ísland riðið frá upphafi byggðar.  Það skelfilegasta er að tjónið er allt manngert og heimasmíðað.

Rannsóknarnefnd Alþingis komst að þeirri niðurstöðu að þrír ráðherrar hefðu með aðgerðarleysi gerst sekir um vanrækslu. Geir H. Haarde forsætisráðherra, Árni Mathieesen fjármálaráðherra og Björgvin G. Sigurðsson viðskiptaráðherra.

Ábyrgðin liggur auðvitað óhjákvæmilega þyngst á forsætisráðherranum , sem verkstjóra stjórnarinnar og formanni og  ábyrgðarmanni annars stjórnarflokksins. Ábyrgð fjármálaráðherrans liggur í augum uppi stöðu hans vegna. Viðskiptaráðherrann er  auðvitað ábyrgur sem fagráðherra viðskipta og bankamála þótt fram hafi komið að honum hafi vísvitandi verið haldið utan við umræður og ákvarðanatöku.

Rannsóknarnefndin fór mildari höndum um Ingibjörgu Sólrúnu Gísladóttur og taldi hana ekki beint ábyrga sem utanríkisráðherra. En það verður ekki framhjá því litið að hún var formaður annars stjórnarflokksins og ábyrgðarmaður hans og sem slík ber hún að sjálfsögðu fulla ábyrgð. Auk þess tók Ingibjörg sannarlega þátt í því, ásamt Geir, Árna og Seðlabankastjóranum,  að leyna upplýsingum fyrir viðskiptaráðherranum og hindra að hann rækti skyldur sínar.

Þáttur Seðlabankastjórans í því máli, þótt aðrar hans gerðir séu látnar liggja á milli hluta, er algerlega tekinn  út fyrir sviga og að engu gerður.  Af hverju, er maðurinn Guð, ósnertanlegur?

Það er mitt mat að sekt Björgvins G. Sigurðssonar sé minnst þeirra sem ég hef talið til sögunnar. Hin, forsætisráðherrann og þáv. formaður Sjálfstæðisflokksins Geir Haarde, fjármálaráðherrann Árni Matt, utanríkisráðherrann og þáv. formaður Samfylkingarnar Ingibjörg Sólrún Gísladóttir og Seðlabankastjórinn og þáv. formaður bankastjórnar Seðlabankans Davíð Oddson, beri öll ábyrgð að jöfnu.

En því má ekki gleyma að tjónið varð ekki til sem slíkt í tíð ríkisstjórnar Sjálfstæðisflokks og Samfylkingar undir forsæti Geirs H Haade, þótt það gerðist þá. Forsendur þess voru allar hannaðar og smíðaðar í ríkisstjórnartíð Framsóknar og Sjálfstæðisflokks, lengst undir forsæti Davíðs Oddsonar, með stuttu og örlagaríku inngripi Halldórs Ásgrímssonar. Hefur einhver gleymt honum?

Er ábyrgð þeirra og málið ekki nægjanlega alvarlegt til ákæru fyrir Landsdómi.  Hvað heldur þú?  Ef ekki,  tilhvers er þá Landsdómur og hvað gæti hugsanlega orðið nægjanlega tröllaukið fyrir göfugan tilgang hans?

Athafnaleysi þriggja ráðherra jafngilti vanrækslu

„Samkvæmt áreiðanlegum heimildum“

Skýrsla Þingmannanefndarinnar verður birt í dag. Flestir bíða spenntir eftir skýrslunni þó menn hafi æði misjafnar væntingar og vonir um útkomuna.

Trú manna á stjórnmálamönnum er í algeru lágmarki þessa mánuðina og sumir gera sér ekki háar vonir um réttlæti, sér í lagi þegar þeir jólasveinarnir rannsaka eigin sök.

Þar kemur Hádegismóri, skilgetið afkvæmi Gróu á leiti, sterkur inn og hamrar járnið meðan það er heitt, kryddar hraustlega með dylgjum, ýkjum og í bestafalli hálfsannleik, allt í þeim göfuga tilgangi að jafna um á pólitíska andstæðinga sína.

Og svo er „fréttin“ feðruð með tilvísun í nafnlausar, og að sama skapi, öruggar heimildir, að sjálfsögðu!

  

Takast á um tillögurnar

Þó vandlifað sé, þá fyrst tekur steininn úr að lífi loknu

Það er bara svona, útfarir skulu vera helgiathafnir ekkert annað, að mati kaþólsku kirkjunnar, þar er ekki pláss fyrir neina lausung og óáran eins og sorg ættingja svo ekki sé talað um gleði og fögnuðuð yfir lífshlaupi hins látna  – Ónei, Guð hjálpi okkur!

Ekki má spila veraldlega tónlist í kaþólskri jarðarför!  Halló er til önnur tónlist en veraldleg, hafa ekki öll tónskáld og lagasmiðir verið þessa heims?

Er þetta svar kaþólsku kirkjunnar við því að frjáls aðgangur hennar að börnum hefur víðast hvar verið heftur?

 

Popptónlist bönnuð í jarðarförum

Eru allir sáttir, hvað er að gerast?

Ég hygg að val Viðars Más Matthíassonar  í stöðu Hæstaréttardómara sé bæði rétt og eðlilegt, enda var hann talinn hæfastur umsækjenda ásamt Þorgeiri Örlygssyni.

Ég hef ekki hugmynd um hvar Viðar Már er í pólitík og mig varðar raunar ekkert um það. En það er ég viss um að væri hann yfirlýstur VG þá logaði bloggið núna af vandlætingargreinum um pólitíska bitlinga veitingar  og spillingu Ögmundar Jónassonar.

  

Viðar Már skipaður dómari

„Fischer has left the building“

Núna vantar aðeins kenningu um að dauði og greftrun Fischers hafi verið plat, rétt eins og meint andlát Elvis.  Því eins og allir vita var Elvis  „geimvera“ sem fylltist heimþrá, sviðsetti dauða sinn, og hvarf til síns heima.

Vill frekari DNA-rannsóknir vegna deilu um arf Fischers

Öllu má nú nafn gefa

Þegar forsætisráðherra hvetur Björgvin G. Sigurðsson til að taka hugsanlegri ákæru fyrir Landsdómi af karlmennsku og æðruleysi kallar Morgunblaðið það að forsætisráðherra beiti þrýstingi.

Ekki vantar hrokann í ritstjórn Moggans því þar virðist því trúað að Samfylkingin fari á hliðina af ótta  og hnjáskjálfti mikill fari um flokkinn, dag hvern við útkomu blaðsins. Allt byggt á öruggum heimildum, að sjálfsögðu.

Það er sem fyrr ekki athyglisverðast það sem stendur í Mogganum heldur hvað blaðið lætur ósagt. Ekkert  minnist blaðið  á hugsanlegar ákærur á hendur tveim Sjálfstæðisráðherrum, Geir og Árna Matt ,en klifar því meira á meintri angist í Samfylkingunni meðan Sjálfstæðismenn standa auðvitað keikir og gleðjast við reiðan sjó.

Ef eitthvað er lýsandi dæmi um angist og hnjáskjálfta er það grafarþögnin sem ríkir á Mogganum um allt sem snýr að ábyrgð Sjálfstæðisflokksins og forystumanna hans á súpunni sem landsmenn sitja í.

Er Morgunblaðið að flytja okkur fréttir með þessum skrifum eða beita þrýstingi?

   

 

  

Jóhanna beitti þrýstingi

NATO tapar í Afganistan, spurningin er aðeins hve illa.

Það er full ástæða til að taka þessar fullyrðingar múlla Omar alvarlega. Það er í besta falli barnalegt að halda að herliði NATO gangi eitthvað betur að fást við þessa böldnu þjóð en Rússum. Þeir riðu, eins og kunnugt er ekki feitum hesti frá sinni innrás, sem varð hin mesta sneypuför og þeim til ævarandi háðungar.

Því fyrr sem NATO hverfur á braut frá Afganistan því betra. Það ætti að vera Bandaríkjamönnum kappsmál að hverfa frá Afganistan meðan þeir eiga möguleika á að gera það með nokkurri reisn, minnugir biturrar reynslu frá Víetnam, hvaðan þeir flúðu með skottið á milli fótanna.

Það er ekki hlutverk Íslands og annarra NATO ríkja að ráðskast með hvaða og hvernig stjórnvöld sitji við völd í öðrum löndum og heimshlutum.

  

Segir talibana nálægt sigri