Sér á svörtu?

Guðmundur Kristjánsson í Brimi hefur ákveðið að stefna Elliða bæjarstjóra í Vestmannaeyjum fyrir rógburð. Guðmundur segir Elliða hafa gert tilraun til að sverta mannorð sitt.

Það verður gaman að fylgjast með framvindu þessa máls og sér í lagi niðurstöðu dómstóla, hvort og hvernig Elliði sverti mannorð Guðmundar.  Því það hefur hingað til verið trú manna að ekki sjái  á svörtu.

Stóra ÉG - UM MIG - FRÁ MÉR - TIL MÍN málið

Á maður að trúa því að í Sjálfstæðisflokknum sé enginn svo aumingjagóður að hann reyni að koma vitinu fyrir Hönnu Birnu Kristjánsdóttur, áður en hún mokar endanlega yfir sig?

Eða er öllum skít sama?

 

 

„Ég hef ekki gert neitt rangt“

Vantraust boðað á hálfan ráðherra

Hanna Birna Kristjánsdóttir er hálf í öllu tilliti, eftir að hafa sagt sig frá dómsmálahluta innanríkisráðuneytisins.

Upp er komin undarleg staða og fróðlegt verður að fylgjast með vegferð ráðuneytisins á næstunni. Ráðherraparturinn ætlar eftir sem áður að halda um stýrið í skrykkjóttum akstri ráðuneytisins, með sprungið á öllum, en öðrum ráðherra verður falið að sjá um bremsur og stefnuljós úr aftursætinu.

Það er greinilega allt hægt og leyfilegt, til að lafa á völdunum, trausti rúin.

Í ljósi þessa ætti að nægja Pírötum að leggja fram hálfa vantrausttillögu á restina  af ráðherranum.

Lýsa yfir vantrausti á Hönnu Birnu

Siðleysi Sigmundar og Bjarna?

Af gefnu tilefni hafa siðareglur ríkisstjórnarinnar, eða öllu heldur skortur á þeim, verið í brennidepli undanfarið. Ríkisstjórninni ber samkvæmt lögum að setja sér siðareglur en hefur ekki enn drattast til þess þó hún nálgist að hafa setið þriðjung kjörtímabilsins.

Siðareglur geta klárlega hjálpað ráðherrum að breyta rétt og forðað þeim frá því að lenda í siðferðiskrísu og þannig eflt traust almennings á stjórnsýslunni.

En af hverju þarf hver ríkisstjórn að setja sjálfri sér siðareglur, er ekki eðlilegast að Alþingi setji ríkistjórnum siðareglur í eitt skipti fyrir öll? Getur það verið að tvær ríkisstjórnir geti ekki starfað eftir sömu grunnhugmyndum almenns siðferiðs? Þarf Bjarni Ben aðrar siðareglur en Steingrímur J og Sigmundur aðrar en Jóhanna? Ef því er þannig  varið er þá nokkur ástæða til að sömu lög gildi um alla Íslendinga? Að vísu má færa fyrir því nokkur rök,  þó það sé ekki grunnhugsunin, að fyrir lögunum séu sumir töluvert jafnari en aðrir.

Svo er alveg eins víst að ráðherrar, sem hirða ekki um að fara að lögum og setja sér siðareglur, séu ekki líklegir til að fara eftir slíkum reglum, ef þær eru þeim ekki meira kappsmál en raun ber vitni.

Ærandi þögnin

Fátt hefur verið meira í umræðunni undanfarið en völt staða Hönnu Birnu Kristjánsdóttur innanríkisráðherra. Hanna Birna þvertekur fyrir að hafa aðhafst eitthvað aðfinnsluvert í rannsókn lekamálsins. Hún viðurkennir  jú, jú, að hafa hringt í lögreglustjóra á rannsóknartímanum! En alls ekki undir því yfirskini að ræða lekamálið nei, nei! Þó hafi málið verið rætt, já, já, mikil ósköp! En þó alveg án þess að hún væri nokkuð að skipta sér af rannsókninni!  Alveg magnað!

Á Moggablogginu hafa hægrimenn farið mikinn og ásakað  vonda vinstrafólkið um skipulagða aðför að  vammlausri heiðurskonunni.  Sumir fara hamförum og senda frá sér stöðugt nýjar samsæriskenningar eftir því hvaðan vindurinn blæs.  Allir sem koma að málinu eru gerðir tortryggilegir og ekki hvað síst embættismenn,  t.a.m. Umboðsmaður Alþingis og  Saksóknari, sem er jú víst sérleg senditík  vinstri klíkunnar. Svo er ráðherrann auðvitað á aftökulista RUV!

En þessir bloggarar minnast ekki einu orði á eitt hrópandi atriði, stóru þögnina. Hina ærandi þögn formanns Sjálfstæðisflokksins og annarra forystumanna flokksins.

Hanna Birna segist hafa fullan stuðning ríkisstjórnarinnar og flokksins. Hún virðist ein til frásagnar um það því enginn hefur stigið fram í þeim tilgangi. Frá Bjarna Ben og nánustu klíkunni í kringum hann heyrist  ekkert. Nákvæmlega EKKERT til stuðnings Hönnu Birnu. Frá þeim fróma hópi heyrist aðeins ærandi þögnin. Það segir manni að ef ekki  er beinlínis róið gegn Hönnu Birnu á þeim bæjunum, þá  grætur Bjarni og hirð hans krókódílatárum yfir stöðugt versnandi stöðu ráðherrans.

Hver hagnast mest á því að undan innanríkisráðherranum fjari sem mest og að hún komi á rassgatinu út úr þessu máli? Að Hönnu Birnu pólitískt genginni er í bráð enginn sýnilegur kandídat í Sjálfstæðisflokknum til að ógna formannstöðu Bjarna Ben.

Fyrir nokkrum mánuðum var staða Hönnu Birnu hinsvegar svo sterk innan flokksins gagnvart veikri stöðu Bjarna að Hanna Birna hefði aðeins þurft að gefa merkið og hallarbylting í Sjálfstæðisflokknum verið staðreynd, en hún þorði ekki. Bjarni vill eðlilega ekki vinna að því að fá þá stöðu upp aftur.

Núna þorir Hanna Birna ekki heldur að gera það eina rétta því þá væri hún, að eigin sögn, að svíkja allt það góða fólk sem treystir á hana.

Það er sannarlega böl að vera ómissandi.

Valtýr segir Hönnu Birnu eiga að víkja

Líkið í bakgarði ráðherrans

Lögreglunni  barst ábending um að „lík“ væri grafið í bakgarði innanríkisráðherrans.  Ábendingin var studd nægum rökum til að lögreglan taldi fulla ástæðu til að kanna málið betur. Málið komst í hámæli og sú sjálfsagða og eðlilega krafa sett fram að ráðherrann, sem yfirmaður lögreglunnar, viki sæti á meðan á rannsókn málsins stæði.

En ráðherrann, fullur ábyrgðar, vék hvergi og forhertist aðeins í ákvörðun sinni því sekari sem hann virtist. Hann beit svo höfuðið af skömminni þegar hann sem yfirmaður lögreglunnar reyndi að stjórna því hvar í bakgarði hans skyldi grafið og hvar ekki.

Svo verja samflokksmenn ráðherrans bullið út í eitt.  Fullyrt er að það sé tilviljun að lögreglustjórinn í Reykjavík, sem stjórnar rannsókninni, skuli pakka saman og hætta störfum á sama tíma. Hann sá einfaldlega  sína sæng uppreidda og lét af störfum, eflaust eftir „vinsamleg“ tilmæli í þá átt, af afar ábyrgum aðilum.

Hvar gæti það gerst annarstaðar en á hinu óspilta Íslandi, að spilltur ráðherra stjórnaði sjálfur rannsókn á embættisfærslum sínum?

 

Hvað kostar "vinátta" Norðmanna?

Að fá með eftirgangsmunum „gefins“ eitt skitið jólatré á ári frá Noregi er að mati borgarstjórans í Reykjavík merki   um sérlega trausta „vináttu“ Norðmanna okkar garð.

Hvernig var t.a.m.  vinarhugur Norðmanna í okkar garð í makríldeilunni við þá og ESB, þegar þeir einir þjóða stóðu gegn því að samningar tækjust?  

Hvað var það „vinarbragð“ margra jólatrjáa virði?

Það verður alltaf verðmiði á vináttu Norðmanna, því geta þeir bara átt sín tré.

Reykvíkingar fá Óslóartré í ár

Sveinbjörg fær kosningaloforðin í andlitið

Það er rétt hjá Sveinbjörgu Birnu að skýr munur er á borgarfulltrúum Framsóknarflokksins og öðrum borgarfulltrúum í Reykjavík.  Þá sérstöðu sköpuðu þær stöllur sér sjálfar.

Framsókn er ekki höfð með í samstarfi um skipan í nefndir og ráð í Reykjavík. Engir borgarfulltrúar aðrir vilja leggja nafn sitt við þau sjónarmið sem þær stöllur standa fyrir, ekki einu sinni Sjálfstæðisflokkurinn, sem þó kallar ekki allt ömmu sína þegar pólitískt baktjaldamakk er annarsvegar.

 

Komnir undir pilsfald meirihlutans

Þingmenn leggja niður vinnu

Alþingismenn leggja niður vinnu um óákveðin tíma frá og með morgundeginum þrátt fyrir að fyrir þinginu liggi haugar af ókláruðum verkefnum. 

Þarf ekki lagasetningu á þetta lið svo það haldi sér að verki? Það hefur ekki verið vandamál fram að þessu að beita lagasetningum á aðrar starfsstéttir í slíkum tilfellum og af mun minna tilefni!

„Leiðréttingin“ samþykkt á Alþingi

Eru konur hryggjarstykkið í Kristilegum stjórnmálasamtökum?

Hinn Kristinlegi stjórnmálaflokkur,  sem byrjaði að gefa út málgagn sitt 2007, hefur enn á ný boðað framboð, ekki í næstu kosningum vel að merkja heldur þeim þar næstu. Flokkurinn er sagður vera fjöldahreyfing.

 (Formaður) talsmaður flokksins fer mikinn á bloggi sínu í dag, hvar hann mótmælir harðlega skrifum Kolbrúnar Bergþórsdóttur. Kolbrún mun hafa í skrifum sínum gert sig seka um að hafa ekki sama skilning á biblíufræðunum og formaður Kristilegra og handhafi sannleikans  Jón Valur Jensson.  Eðlilega fór það mest í skapið á guðsmanninum að Kolbrún skrökvaði víst um fjölda kvenna í Kristilega partýinu öllu.

Um skrök Kolbrúnar um fjölda kvenna í Kristilega flokknum öllum segir Jón Valur orðrétt á bloggi sínu:

Þá er það alrangt gefið hjá henni, að engin kona sé í Kristnum stjórnmálasamtökum, því að þrjár eru þær og allar öflugar, ekki síðri en Kolbrún!

Kristileg stjórnmálasamtök er því ekki karllægur einmenningsflokkur eins og sumir hafa haldið fram því í honum eru 3 konur, segi og skrifa þrjár konur, heilar og óskiptar. Slíkt kvennaval er als ekki ónýtt fyrir stórhuga "jafnréttissinnaðan" flokk sem stefnir á þing, þó það sé bara þarnæst, eða þegar flokknum tekst að fylla á einn framboðslista.