Fellum fánann í hálfa

Síðasta landstjóra Breska heimsveldisins á erlendri grund sem gafst tækifæri til að auglýsa breskt stærilæti í bland við yfirstéttar yfirlæti og fyrirmannamenningarlegt ofursnobb með fullu dinglum dangli, er látinn.

Ja – hérna, þvílík frétt!

  

Rex Hunt látinn

Það hljóta að vera til pillur við þessu

Það er hámark sjálfs- blekkingarinnar og tákn  um veruleikaflótta á háu stigi hjá Jóni Gunnarssyni þegar hann kallar fram- boðslista Sjálfstæðisflokk- sins í kraganum sterkan og frambærilegan.

Listi sem leiddur er af manni sem helmingur flokksmanna í krag- anum hafnaði verður aldrei annað en hálfvelgja. Listinn er leiddur af manni sem er svo „öflugur“ að hann rétt marði það að verja sína stöðu á landsfundi, helsta helgidómi flokksins. 

Bjarni er og verður flokknum aldrei annað en hálfdrættingur. Það er svo sem engin ástæða til að harma það.

 

Fjölbreyttur og sterkur listi

Bjarni helmingur segir stöðu sína sterka

Það er sannarlega lán fyrir Bjarna að reiknis- og prósentukúnstir hans sjálfs voru ekki notaðar í þessu prófkjöri. Útkoma formannsins hefði þá vart verið mælanleg.  

„Það var að mér sótt með stórum orðum“ segir Bjarni formaður til skýringar á afleitri útkomu hans. Þrátt fyrir að hafa að eigin sögn séð margt í pólitíkinni hefur það greinilega farið framhjá Bjarna að í kosningum og prófkjörum er yfirleitt hörð og óvægin samkeppni um atkvæðin.

Bjarni reiknaði með að fá rússneska kosningu alveg vafningslaust, en gleymdi að reikna með vafningi eigin fortíðar.

„En staða mín er sterk og enginn ógnar minni stöðu, ég lýk þessu prófkjöri með afgerandi sigri“ segir Bjarni kokhraustur með sinn helming.

Núna telst 54% afgerandi sigur hjá Bjarna en ekki eru nema nokkrir dagar síðan sami Bjarni notaði stór orð um 64% fylgi við frumvarp að nýrri stjórnarskrá og sagði slíka niðurstöðu ekki marktæka og í raun skipbrot fyrir þá sem að kosningunni stóðu.

Þá vitum við það.

  

„Getur verið kalt á toppnum“

Hver væri stuðningurinn við Bjarna, væri sömu reikniaðferð beitt og hann notaði sjálfur í þjóðaratkvæðagreiðslunni nýverið?

Í þjóðaratkvæðagreiðslunni um stjórnarskrárfrumvarpið um daginn mætti helmingur kjósenda á kjörstað og kaus. Tveir þriðju greiddu stjórnarskrárfrumvarpinu atkvæði sitt sem útlagðist rúm 64% greiddra atkvæða.

Þá niðurstöðu gat Bjarni Ben ekki unað við og dró upp á dekk alla sem heima sátu og ekki kusu og bætti þeim við nei atkvæðin á kjörstað og fann þannig út að stuðningur við stjórnarskrárfrumvarpið væri ekki nema 30% og því gífurlegt áfall fyrir ríkisstjórnina, sem ætti að segja af sér.

Þar sem Sjálfstæðismenn liggja á félagatali sínu eins og ormar á gulli er fjöldinn á kjörskrá óljós. En gefum okkur að kjörsókn hafi verið 50% eins og í þjóðar- atkvæðagreiðslunni. 

Bjarni Benediktsson fékk 54%  greiddra atkvæða í þessu prófkjöri. Ef reikniaðferð Bjarna er notuð og þeir teknir sem höfnuðu Bjarna á kjörstað að viðbættum þeim sem ekki kusu Bjarna með því að sitja heima þá hefur hann aðeins fylgi 25% sjálfstæðismanna og 75% þeirra hafna honum alfarið.

Ætla mætti að Bjarni sæi sína sæng uppreidda, færi að eigin ráðum og segði af sér. En það gerir hann vonandi ekki, því vandfundinn er meiri dragbítur á eigin flokk en vafningurinn Bjarni Ben.

 

Bjarni með 54% atkvæða

Eru prestarnir fyrir sóknirnar eða eru sóknirnar fyrir prestanna?

Það sem blessaður Hvanneyrar presturinn á við með því að umrædd tillaga, sem liggur fyrir kirkjuþingi til einföldunar á sameiningarferli kirkjusókna,  ógni kirkjuskipan á Íslandi er auðvitað ekki alvarlegra en að tillagan kann að raska starfsöryggi örfárra presta í fámennum sóknum sem þiggja laun fyrir fátt annað tilvist sína eina.

Það er prestinum greinilega vandræðalaust að gera þá kröfu á ríkið að það kosti og geri út óþarfa presta í fámennum sóknum þó lítil og nánast engin eftirspurn sé eftir þeirra þjónustu og vinnuframlagi. Presturinn vill því að allar breytingar á þessu þægindafyrirkomulagi séu eins torsóttar og kostur er.

  

Segja tillögu ógna kirkjuskipan

Bjóðum Breivik sömu vist og hann bauð 77 fórnarlömbum sínum

Jæja er hann farinn að væla ræfillinn um mannréttindabrot. Látum helvítið væla,  allt sem hann fær er of gott. Til að eiga kröfu til mannréttinda verður viðkomandi að teljast til manna. Breivik hefur með gjörðum sínum algerlega fyrirgert sér þeim rétti að teljast maður.

„Ég efast um að það fyrirfinnist verri íverustaður í Noregi,“ vælir Breivik um 3ja herbergja  fangaklefann sinn og segir aðbúnaðinn ómannúðlegan.

Ekki þarf að efast um að íverustaður Breiviks er til muna hlýlegri og þægilegri vistarvera en kaldar grafirnar sem hann bjó 77 fórnarlömbum sínum af fullum ásetningi og án minnstu iðrunar.

Það ætti að bjóða honum að dvelja niðri á sex fetum í smá tíma, ætli hann þráði ekki fljótlega aftur hlýjan og vistlegan klefann.

Það þyrfti svo að skoða undir húddið á þeim sem taka að sér smygla bréfum út úr fangelsinu fyrir þetta óbermi.

Breivik finnst illa farið með sig